समररङ्गपरागतमास्रवम् ।
जयति दुर्जयबोधधनुर्धरः ।।११३।।
thayA siddha paramAtamA, namun teh, sukh Ash.
pratham TIkAkAr kahe chhe ke ‘have Asrav pravesh kare chhe’. jem nRityanA akhADAmAn nRitya karanAr mANas svAng dhAraN karIne pravesh kare chhe tem ahIn Asravano svAng chhe. te svAngane yathArtha jANanArun samyaggnAn chhe; tenA mahimArUp mangaL kare chhe —
shlokArtha — [ अथ ] have [ समररङ्गपरागतम् ] samarAngaNamAn AvelA, [ महामदनिर्भरमन्थरं ] mahA madathI bharelA madamAtA [ आस्रवम् ] Asravane [ अयम् दुर्जयबोधधनुर्धरः ] A durjay gnAn -bANAvaLI [ जयति ] jIte chhe — [ उदारगभीरमहोदयः ] ke je gnAnarUpI bANAvaLIno mahAn uday udAr chhe (arthAt Asravane jItavA mATe jeTalo puruShArtha joIe teTalo pUro pADe evo chhe) ane gambhIr chhe (arthAt jeno pAr chhadmastha jIvo pAmI shakatA nathI evo chhe).
bhAvArtha — ahIn nRityanA akhADAmAn Asrave pravesh karyo chhe. nRityamAn anek rasanun varNan hoy chhe tethI ahIn rasavat alankAr vaDe shAnta rasamAn vIr rasane pradhAn karI varNan karyun chhe ke ‘gnAnarUpI bANAvaLI Asravane jIte chhe’. AkhA jagatane jItIne madonmatta thayelo Asrav sangrAmanI bhUmimAn AvIne khaDo thayo; parantu gnAn to tenA karatAn vadhAre baLavAn yoddho chhe tethI te Asravane jItI le chhe arthAt antarmuhUrtamAn karmono nAsh karI kevaLagnAn upajAve chhe. evun gnAnanun sAmarthya chhe. 113.