स्वादं विधातुम् असहः ] dvandvamay svAdane levA asamartha (arthAt varNAdik, rAgAdik tathA kShAyopashamik gnAnanA bhedono svAd levAne asamartha ), [ आत्म-अनुभव-अनुभाव-विवशः स्वां वस्तुवृत्तिं विदन् ] AtmAnA anubhavanA – svAdanA prabhAvane AdhIn thayo hovAthI nij vastuvRuttine (AtmAnI shuddhapariNatine) jANato – AsvAdato ( arthAt AtmAnA advitIy svAdanA anubhavanamAnthI bahAr nahi Avato) [ एषः आत्मा ] A AtmA [ विशेष-उदयं भ्रश्यत् ] gnAnanA visheShonA udayane gauN karato, [ सामान्यं कलयन् किल ] sAmAnyamAtra gnAnane abhyAsato, [ सकलं ज्ञानं ] sakaL gnAnane [ एकताम् नयति ] ekapaNAmAn lAve chhe — ekarUpe prApta kare chhe.
bhAvArtha — A ek svarUpagnAnanA rasIlA svAd AgaL anya ras phikkA chhe. vaLI svarUpagnAnane anubhavatAn sarva bhedabhAvo maTI jAy chhe. gnAnanA visheSho gneyanA nimitte thAy chhe. jyAre gnAnasAmAnyano svAd levAmAn Ave tyAre gnAnanA sarva bhedo paN gauN thaI jAy chhe, ek gnAn ja gneyarUp thAy chhe.
ahIn prashna thAy chhe ke chhadmasthane pUrNarUp kevaLagnAnano svAd kaI rIte Ave? A prashnano uttar pahelAn shuddhanayanun kathan karatAn devAI gayo chhe ke shuddhanay AtmAnun shuddha pUrNa svarUp jaNAvato hovAthI shuddhanay dvArA pUrNarUp kevaLagnAnano parokSha svAd Ave chhe. 140.
have, ‘karmanA kShayopashamanA nimitte gnAnamAn bhed hovA chhatAn tenun svarUp vichAravAmAn Ave to gnAn ek ja chhe ane te gnAn ja mokShano upAy chhe’ evA arthanI gAthA kahe chhe —
gAthArtha — [ आभिनिबोधिकश्रुतावधिमनःपर्ययकेवलं च ] matignAn, shrutagnAn, avadhignAn, manaparyayagnAn ane kevaLagnAn — [ तत् ] te [ एकम् एव ] ek ja [ पदम् भवति ] pad chhe (kAraN ke gnAnanA sarva bhedo gnAn ja chhe); [ सः एषः परमार्थः ] te A paramArtha chhe ( – shuddhanayanA
320