ननु ज्ञानतादात्म्यादात्मा ज्ञानं नित्यमुपास्त एव, कुतस्तदुपास्यत्वेनानुशास्यत इति चेत्, तन्न, यतो न खल्वात्मा ज्ञानतादात्म्येऽपि क्षणमपि ज्ञानमुपास्ते, स्वयम्बुद्धबोधितबुद्धत्वकारण- पूर्वकत्वेन ज्ञानस्योत्पत्तेः । तर्हि तत्कारणात्पूर्वमज्ञान एवात्मा नित्यमेवाप्रतिबुद्धत्वात् ? एवमेतत् ।
समुपात्तत्रित्वम् अपि एकतायाः अपतितम्] jeṇe koī prakāre traṇapaṇun aṅgīkār karyun chhe topaṇ je ekapaṇāthī chyut thaī nathī ane [अच्छम् उद्गच्छत्] je nirmaḷapaṇe uday pāmī rahī chhe.
bhāvārthaḥ — āchārya kahe chhe ke jene koī prakāre paryāyadraṣhṭithī traṇapaṇun prāpta chhe topaṇ shuddhadravyadraṣhṭithī je ekapaṇāthī rahit nathī thaī tathā je anant chaitanyasvarūp nirmaḷ udayane prāpta thaī rahī chhe evī ātmajyotino ame nirantar anubhav karīe chhīe. ām kahevāthī evo āshay paṇ jāṇavo ke je samyagdraṣhṭi puruṣh chhe te, jevo ame anubhav karīe chhīe tevo anubhav kare. 20.
ṭīkāḥ — have, koī tarka kare ke ātmā to gnān sāthe tādātmyasvarūpe chhe, judo nathī, tethī gnānane nitya seve ja chhe; to pachhī tene gnānanī upāsanā karavānī shikṣhā kem āpavāmān āve chhe? tenun samādhānaḥ te em nathī. joke ātmā gnān sāthe tādātmyasvarūp chhe topaṇ ek kṣhaṇamātra paṇ gnānane sevato nathī; kāraṇ ke svayambuddhatva (pote potānī meḷe jāṇavun te) athavā bodhitabuddhatva (bījānā jaṇāvavāthī jāṇavun te) — e kāraṇapūrvak gnānanī utpatti thāy chhe. (kān to kāḷalabdhi āve tyāre pote ja jāṇī le athavā to koī upadesh denār maḷe tyāre jāṇe — jem sūtelo puruṣh kān to pote ja jāge athavā to koī jagāḍe tyāre jāge.) ahīn pharī pūchhe chhe ke jo em chhe to jāṇavānā kāraṇ pahelān shun ātmā agnānī ja chhe kem ke tene sadāy apratibuddhapaṇun chhe? teno uttaraḥ e vāt em ja chhe, te agnānī ja chhe.
vaḷī pharī pūchhe chhe ke ā ātmā keṭalā vakhat sudhī (kyān sudhī) apratibuddha chhe te kaho. tenā uttararūp gāthāsūtra kahe chheḥ —
52