३७४
समयसार
[ भगवानश्रीकुन्दकुन्द-
उवघादं कुव्वंतस्स तस्स णाणाविहेहिं करणेहिं ।
णिच्छयदो चिंतेज्ज हु किंपच्चयगो ण रयबंधो ।।२४४।।
जो सो दु णेहभावो तम्हि णरे तेण तस्स रयबंधो ।
णिच्छयदो विण्णेयं ण कायचेट्ठाहिं सेसाहिं ।।२४५।।
एवं सम्मादिट्ठी वट्टंतो बहुविहेसु जोगेसु ।
अकरंतो उवओगे रागादी ण लिप्पदि रएण ।।२४६।।
यथा पुनः स चैव नरः स्नेहे सर्वस्मिन्नपनीते सति ।
रेणुबहुले स्थाने करोति शस्त्रैर्व्यायामम् ।।२४२।।
छिनत्ति भिनत्ति च तथा तालीतलकदलीवंश पिण्डीः ।
सचित्ताचित्तानां करोति द्रव्याणामुपघातम् ।।२४३।।
उपघातं कुर्वतस्तस्य नानाविधैः करणैः ।
निश्चयतश्चिन्त्यतां खलु किम्प्रत्ययिको न रजोबन्धः ।।२४४।।
यः स तु स्नेहभावस्तस्मिन्नरे तेन तस्य रजोबन्धः ।
निश्चयतो विज्ञेयं न कायचेष्टाभिः शेषाभिः ।।२४५।।
एवं सम्यग्द्रष्टिर्वर्तमानो बहुविधेषु योगेषु ।
अकुर्वन्नुपयोगे रागादीन् न लिप्यते रजसा ।।२४६।।
बहु भाँतिके करणादिसे, उपघात करते उसहिको ।
निश्चयपने चिंतन करो, रजबन्ध नहिं किन कारणों ।।२४४।।
यों जानना निश्चयपणे — चिकनाइ जो उस नर विषैं ।
रजबन्धकारण सो हि है, नहीं कायचेष्टा शेष है ।।२४५।।
योगों विविधमें वर्तता, इस भाँति सम्यग्दृष्टि जो ।
उपयोगमें रागादि न करे, रजहि नहिं लेपाय सो ।।२४६।।
गाथार्थ : — [यथा पुनः ] और जैसे — [सः च एव नरः ] वही पुरुष, [सर्वस्मिन् स्नेहे ]
समस्त तेल आदि स्निग्ध पदार्थको [अपनीते सति ] दूर किए जाने पर, [रेणुबहुले ] बहुत