ઇણમણ્ણં જીવાદો દેહં પોગ્ગલમયં થુણિત્તુ મુણી .
યથા કલધૌતગુણસ્ય પાણ્ડુરત્વસ્ય વ્યપદેશેન પરમાર્થતોઽતત્સ્વભાવસ્યાપિ કાર્તસ્વરસ્ય વ્યવહારમાત્રેણૈવ પાણ્ડુરં કાર્તસ્વરમિત્યસ્તિ વ્યપદેશઃ, તથા શરીરગુણસ્ય શુક્લલોહિતત્વાદેઃ સ્તવનેન પરમાર્થતોઽતત્સ્વભાવસ્યાપિ તીર્થકરકેવલિપુરુષસ્ય વ્યવહારમાત્રેણૈવ શુક્લલોહિતસ્તીર્થકરકેવલિ- ઇસલિયે વ્યવહારનયસે હી શરીરકે સ્તવનસે આત્માકા સ્તવન હોતા હૈ .
ભાવાર્થ : — વ્યવહારનય તો આત્મા ઔર શરીરકો એક કહતા હૈ ઔર નિશ્ચયનય ભિન્ન કહતા હૈ . ઇસલિયે વ્યવહારનયસે શરીરકા સ્તવન કરનેસે આત્માકા સ્તવન માના જાતા હૈ ..૨૭..
યહી બાત ઇસ ગાથામેં કહતે હૈં : —
માને મુની જો કેવલી વન્દન હુઆ, સ્તવના હુઈ ..૨૮..
ગાથાર્થ : — [જીવાત્ અન્યત્ ] જીવસે ભિન્ન [ઇદમ્ પુદ્ગલમયં દેહં ] ઇસ પુદ્ગલમય દેહકી [સ્તુત્વા ] સ્તુતિ કરકે [મુનિઃ ] સાધુ [મન્યતે ખલુ ] ઐસા માનતે હૈં કિ [મયા ] મૈંને [કેવલી ભગવાન્ ] કેવલી ભગવાનકી [સ્તુતઃ ] સ્તુતિ કી ઔર [વન્દિતઃ ] વન્દના કી .
ટીકા : — જૈસે, પરમાર્થસે સફે દી સોનેકા સ્વભાવ નહીં હૈ, ફિ ર ભી ચાંદીકા જો શ્વેત ગુણ હૈ, ઉસકે નામસે સોનેકા નામ ‘શ્વેત સ્વર્ણ’ કહા જાતા હૈ યહ વ્યવહારમાત્રસે હી કહા જાતા હૈ; ઇસીપ્રકાર, પરમાર્થસે શુક્લ-રક્તતા તીર્થંકર-કેવલીપુરુષકા સ્વભાવ ન હોને પર ભી, શરીરકે ગુણ જો શુક્લ-રક્તતા ઇત્યાદિ હૈં, ઉનકે સ્તવનસે તીર્થંકર-કેવલીપુરુષકા ‘શુક્લ-રક્ત તીર્થંકર-કેવલીપુરુષ’ કે રૂપમેં સ્તવન કિયા જાતા હૈ વહ વ્યવહારમાત્રસે હી કિયા જાતા હૈ . કિન્તુ નિશ્ચયનયસે શરીરકા સ્તવન કરનેસે આત્માકા સ્તવન નહીં હો સકતા .
૬૪