śayānaḥ svayamajñānī sannanyen tadaṁcalamālambya balānnagnīkriyamāṇo maṁkṣu pratibudhyasvārpay parivartitametadvastraṁ māmakamityasakr̥dvākyaṁ śr̥ṇvannakhilaiścihnaiḥ suṣṭhu parīkṣya niścitametatparakīyamiti jñātvā jñānī san muṁcati taccīvaramacirāt, tathā jñātāpi sambhrāntyā parakīyānbhāvā- nādāyātmīyapratipattyātmanyadhyāsya śayānaḥ svayamajñānī san guruṇā parabhāvavivekaṁ kr̥tvaikīkriyamāṇo maṁkṣu pratibudhyasvaikaḥ khalvayamātmetyasakr̥cchrautaṁ vākyaṁ śr̥ṇvannakhilaiścihnaiḥ suṣṭhu parīkṣya niścitamete parabhāvā iti jñātvā jñānī san muṁcati sarvānparabhāvānacirāt .
danavamaparabhāvatyāgadr̥ṣṭāntadr̥ṣṭiḥ .
svayamiyamanubhūtistāvadāvirbabhūv ..29..
hai aur use nagna kar kahatā hai ki ‘tū śīghra jāg, sāvadhān ho, yah merā vastra badalemeṁ ā gayā hai, yah merā hai so mujhe de de’, tab bārambār kahe gaye is vākyako sunatā huā vah, (us vastrake) sarva cihnoṁse bhalībhānti parīkṣā karake, ‘avaśya yah vastra dūsarekā hī hai’ aisā jānakar , jñānī hotā huā, us (dūsareke) vastrako śīghra hī tyāg detā hai . isīprakār — jñātā bhī bhramavaś paradravyoṁke bhāvoṁko grahaṇ karake, unheṁ apanā jānakar, apanemeṁ ekarūp karake so rahā hai aur apane āp ajñānī ho rahā hai ; jab śrī guru parabhāvakā vivek (bhedajñān) karake use ek ātmabhāvarūp karate haiṁ aur kahate haiṁ ki ‘tū śīghra jāg, sāvadhān ho, yah terā ātmā vāstavameṁ ek (jñānamātra) hī hai, (anya sarva paradravyake bhāv haiṁ )’, tab bārambār kahe gaye is āgamake vākyako sunatā huā vah, samasta (sva-parake) cihnoṁse bhalībhāṁti parīkṣā karake, ‘avaśya yah parabhāv hī haiṁ, (maiṁ ek jñānamātra hī hūn̐)’ yah jānakar, jñānī hotā huā, sarva parabhāvoṁko śīghra choṛ detā hai
.
bhāvārtha : — jab tak paravastuko bhūlase apanī samajhatā hai tab tak mamatva rahatā hai; aur jab yathārtha jñān honese paravastuko dūsarekī jānatā hai tab dūsarekī vastumeṁ mamatva kaise rahegā ? arthāt nahīṁ rahe yah prasiddha hai ..35..
ab isī arthakā sūcak kalaśarūp kāvya kahate haiṁ : —
ślokārtha : — [apar-bhāv-tyāg-dr̥ṣṭānta-dr̥ṣṭiḥ ] yah parabhāvake tyāgake dr̥ṣṭāntakī dr̥ṣṭi,
76