yathā khalu mlechchhaḥ svastītyabhihite sati tathāvidhavāchyavāchakasambandhāvabodhabahiṣhkr̥utatvānna kiñchidapi pratipadyamāno meṣh ivānimeṣhonmeṣhitachakṣhuḥ prekṣhat ev, yadā tu sa ev tadetadbhāṣhā- sambandhaikārthagnenānyen tenaiv vā mlechchhabhāṣhān samudāy svastipadasyāvināsho bhavato bhavatvityabhidheyan pratipādyate tadā sadya evodyadamandānandamayāshrujhalajjhalallochanapātrastatpratipadyat ev; tathā kil loko‘pyātmetyabhihite sati yathāvasthitātmasvarūpaparignānabahiṣhkr̥utatvānna kiñchidapi pratipadyamāno
ab yahān̐ punaḥ yah prashna uṭhā hai ki — yadi aisā hai to ek paramārthakā hī upadesh denā chāhiye; vyavahār kisaliye kahā jātā hai ? isake uttarasvarūp gāthāsūtra kahate hain : —
gāthārtha : — [yathā ] jaise [anāryaḥ ] anārya (mlechchha) janako [anāryabhāṣhān vinā tu ] anāryabhāṣhāke binā [grāhayitum ] kisī bhī vastukā svarūp grahaṇ karāneke liye [na api shakyaḥ ] koī samartha nahīn hai [tathā ] usīprakār [vyavahāreṇ vinā ] vyavahārake binā [paramārthopadeshanam ] paramārthakā upadesh denā [ashakyam ] ashakya hai .
ṭīkā : — jaise kisī mlechchhase yadi koī brāhmaṇ ‘svasti’ aisā shabda kahe to vah mlechchha us shabdake vāchyavāchak sambandhako na jānanese kuchh bhī na samajhakar us brāhmaṇakī or meṇḍhekī bhānti ān̐khen phāṛakar ṭakaṭakī lagākar dekhatā hī rahatā hai, kintu jab brāhmaṇakī aur mlechchhakī bhāṣhākā — donoṅkā artha jānanevālā koī dūsarā puruṣh yā vahī brāhmaṇ mlechchhabhāṣhā bolakar use samajhātā hai ki ‘svasti’ shabdakā artha yah hai ki ‘‘terā avināshī kalyāṇ ho’’, tab tatkāl hī utpanna honevāle atyanta ānandamay ashruonse jisake netra bhar jāte hain aisā vah mlechchha is ‘svasti’ shabdake arthako samajh jātā hai; isīprakār vyavahārījan bhī ‘ātmā’ shabdake