പ്രത്യാസത്താവപി നിത്യമേവ സ്വരൂപാദപതന്തഃ പരരൂപേണാപരിണമനാദവിനഷ്ടാനംതവ്യക്തിത്വാട്ടംകോത്കീര്ണാ ഇവ തിഷ്ഠന്തഃ സമസ്തവിരുദ്ധാവിരുദ്ധകാര്യഹേതുതയാ ശശ്വദേവ വിശ്വമനുഗൃഹ്ണന്തോ നിയതമേകത്വനിശ്ചയഗതത്വേനൈവ സൌന്ദര്യമാപദ്യന്തേ, പ്രകാരാന്തരേണ സര്വസംക രാദിദോഷാപത്തേഃ . ഏവമേകത്വേ സര്വാര്ഥാനാം പ്രതിഷ്ഠിതേ സതി ജീവാഹ്വയസ്യ സമയസ്യ ബന്ധകഥായാ ഏവ വിസംവാദാപത്തിഃ . കുതസ്തന്മൂലപുദ്ഗലകര്മപ്രദേശ- സ്ഥിതത്വമൂലപരസമയത്വോത്പാദിതമേതസ്യ ദ്വൈവിധ്യമ് . അതഃ സമയസ്യൈകത്വമേവാവതിഷ്ഠതേ .
ഹോനേസേ ഹീ സുന്ദരതാകോ പാതേ ഹൈം, ക്യോംകി അന്യ പ്രകാരസേ ഉസമേം സര്വസംകര ആദി ദോഷ ആ ജായേംഗേ . വേ സബ പദാര്ഥ അപനേ ദ്രവ്യമേം അന്തര്മഗ്ന രഹനേവാലേ അപനേ അനന്ത ധര്മോംകേ ചക്രകോ (സമൂഹകോ) ചുമ്ബന കരതേ ഹൈം — സ്പര്ശ കരതേ ഹൈം തഥാപി വേ പരസ്പര ഏക ദൂസരേ കോ സ്പര്ശ നഹീം കരതേ, അത്യന്ത നികട ഏക ക്ഷേത്രാവഗാഹരൂപസേ തിഷ്ഠ രഹേ ഹൈം തഥാപി വേ സദാകാല അപനേ സ്വരൂപസേ ച്യുത നഹീം ഹോതേ, പരരൂപ പരിണമന ന കരനേസേ അനന്ത വ്യക്തിതാ നഷ്ട നഹീം ഹോതീ, ഇസലിയേ വേ ടംകോത്കീര്ണകീ ഭാംതി (ശാശ്വത) സ്ഥിത രഹതേ ഹൈം ഔര സമസ്ത വിരുദ്ധ കാര്യ തഥാ അവിരുദ്ധ കാര്യ ദോനോംകീ ഹേതുതാസേ വേ സദാ വിശ്വകാ ഉപകാര കരതേ ഹൈം — ടികായേ രഖതേ ഹൈം . ഇസപ്രകാര സര്വ പദാര്ഥോംകാ ഭിന്ന ഭിന്ന ഏകത്വ സിദ്ധ ഹോനേസേ ജീവ നാമക സമയകോ ബന്ധകീ കഥാസേ ഹീ വിസംവാദകീ ആപത്തി ആതീ ഹൈ; തോ ഫി ര ബന്ധ ജിസകാ മൂല ഹൈ ഐസാ ജോ പുദ്ഗലകര്മകേ പ്രദേശോംമേം സ്ഥിത ഹോനാ, വഹ ജിസകാ മൂല ഹൈ ഐസാ പരസമയപനാ, ഉസസേ ഉത്പന്ന ഹോനേവാലാ (പരസമയ – സ്വസമയരൂപ) ദ്വിവിധപനാ ഉസകോ (ജീവ നാമകേ സമയകോ) കഹാ സേ ഹോ ? ഇസലിയേ സമയകേ ഏകത്വകാ ഹോനാ ഹീ സിദ്ധ ഹോതാ ഹൈ .
ഭാവാര്ഥ : — നിശ്ചയസേ സര്വ പദാര്ഥ അപനേ അപനേ സ്വഭാവമേം സ്ഥിത രഹതേ ഹുഏ ഹീ ശോഭാ പാതേ ഹൈം . പരന്തു ജീവ നാമക പദാര്ഥകീ അനാദി കാലസേ പുദ്ഗലകര്മകേ സാഥ നിമിത്തരൂപ ബന്ധ-അവസ്ഥാ ഹൈ; ഉസസേ ഇസ ജീവമേം വിസംവാദ ഖഡാ ഹോതാ ഹൈ, അതഃ വഹ ശോഭാകോ പ്രാപ്ത നഹീം ഹോതാ . ഇസലിയേ വാസ്തവമേം വിചാര കിയാ ജായേ തോ ഏകത്വ ഹീ സുന്ദര ഹൈ; ഉസസേ യഹ ജീവ ശോഭാകോ പ്രാപ്ത ഹോതാ ഹൈ ..൩..
അബ, ഉസ ഏകത്വകീ അസുലഭതാ ബതാതേ ഹൈം : —