ണ വി ഹോദി അപ്പമത്തോ ണ പമത്തോ ജാണഗോ ദു ജോ ഭാവോ .
യോ ഹി നാമ സ്വതഃസിദ്ധത്വേനാനാദിരനന്തോ നിത്യോദ്യോതോ വിശദജ്യോതിര്ജ്ഞായക ഏകോ ഭാവഃ സ സംസാരാവസ്ഥായാമനാദിബന്ധപര്യായനിരൂപണയാ ക്ഷീരോദകവത്കര്മപുദ്ഗലൈഃ സമമേകത്വേപി ദ്രവ്യസ്വഭാവ- നിരൂപണയാ ദുരന്തകഷായചക്രോദയവൈചിത്ര്യവശേന പ്രവര്തമാനാനാം പുണ്യപാപനിര്വര്തകാനാമുപാത്തവൈശ്വരൂപ്യാണാം ശുഭാശുഭഭാവാനാം സ്വഭാവേനാപരിണമനാത്പ്രമത്തോപ്രമത്തശ്ച ന ഭവതി . ഏഷ ഏവാശേഷദ്രവ്യാന്തരഭാവേഭ്യോ ഭിന്നത്വേനോപാസ്യമാനഃ ശുദ്ധ ഇത്യഭിലപ്യതേ . ന ചാസ്യ ജ്ഞേയനിഷ്ഠത്വേന ജ്ഞായകത്വപ്രസിദ്ധേഃ
അബ യഹാ യഹ പ്രശ്ന ഉഠതാ ഹൈ കി ഐസാ ശുദ്ധ ആത്മാ കൌന ഹൈ കി ജിസകാ സ്വരൂപ ജാനനാ ചാഹിഏ ? ഇസകേ ഉത്തരസ്വരൂപ ഗാഥാസൂത്ര കഹതേ ഹൈം : —
ഗാഥാര്ഥ : — [യഃ തു ] ജോ [ജ്ഞായകഃ ഭാവഃ ] ജ്ഞായക ഭാവ ഹൈ വഹ [അപ്രമത്തഃ അപി ] അപ്രമത്ത ഭീ [ന ഭവതി ] നഹീം ഔര [ന പ്രമത്തഃ ] പ്രമത്ത ഭീ നഹീം ഹൈ, — [ഏവം ] ഇസപ്രകാര [ശുദ്ധം ] ഇസേ ശുദ്ധ [ഭണന്തി ] കഹതേ ഹൈം; [ച യഃ ] ഔര ജോ [ജ്ഞാതഃ ] ജ്ഞായകരൂപസേ ജ്ഞാത ഹുആ [സഃ തു ] വഹ തോ [സഃ ഏവ ] വഹീ ഹൈ, അന്യ കോഈ നഹീം .
ടീകാ : — ജോ സ്വയം അപനേസേ ഹീ സിദ്ധ ഹോനേസേ (കിസീസേ ഉത്പന്ന ഹുആ ന ഹോനേസേ) അനാദി സത്താരൂപ ഹൈ, കഭീ വിനാശകോ പ്രാപ്ത ന ഹോനേസേ അനന്ത ഹൈ, നിത്യ-ഉദ്യോതരൂപ ഹോനേസേ ക്ഷണിക നഹീം ഹൈ ഔര സ്പഷ്ട പ്രകാശമാന ജ്യോതി ഹൈ ഐസാ ജോ ജ്ഞായക ഏക ‘ഭാവ’ ഹൈ വഹ സംസാരകീ അവസ്ഥാമേം അനാദി ബന്ധപര്യായകീ നിരൂപണാസേ (അപേക്ഷാസേ) ക്ഷീര-നീരകീ ഭാംതി കര്മപുദ്ഗലോംകേ സാഥ ഏകരൂപ ഹോനേ പര ഭീ ദ്രവ്യകേ സ്വഭാവകീ അപേക്ഷാസേ ദേഖാ ജായ തോ ദുരന്ത കഷായചക്രകേ ഉദയകീ ( – കഷായസമൂഹകേ അപാര ഉദയോംകീ) വിചിത്രതാകേ വശസേ പ്രവര്തമാന ജോ പുണ്യ-പാപകോ ഉത്പന്ന കരനേവാലേ സമസ്ത അനേകരൂപ ശുഭാശുഭഭാവ ഉനകേ സ്വഭാവരൂപ പരിണമിത നഹീം ഹോതാ (ജ്ഞായകഭാവസേ ജഡഭാവരൂപ നഹീം ഹോതാ) ഇസലിയേ പ്രമത്ത ഭീ നഹീം ഹൈ ഔര അപ്രമത്ത ഭീ നഹീം ഹൈ; വഹീ സമസ്ത അന്യ ദ്രവ്യോംകേ ഭാവോംസേ ഭിന്നരൂപസേ ഉപാസിത ഹോതാ ഹുആ ‘ശുദ്ധ കഹലാതാ ഹൈ .