യഥാ ഖലു മ്ലേച്ഛഃ സ്വസ്തീത്യഭിഹിതേ സതി തഥാവിധവാച്യവാചകസംബംധാവബോധബഹിഷ്കൃതത്വാന്ന കിംചിദപി പ്രതിപദ്യമാനോ മേഷ ഇവാനിമേഷോന്മേഷിതചക്ഷുഃ പ്രേക്ഷത ഏവ, യദാ തു സ ഏവ തദേതദ്ഭാഷാ- സമ്ബന്ധൈകാര്ഥജ്ഞേനാന്യേന തേനൈവ വാ മ്ലേച്ഛഭാഷാം സമുദായ സ്വസ്തിപദസ്യാവിനാശോ ഭവതോ ഭവത്വിത്യഭിധേയം പ്രതിപാദ്യതേ തദാ സദ്യ ഏവോദ്യദമന്ദാനന്ദമയാശ്രുഝലജ്ഝലല്ലോചനപാത്രസ്തത്പ്രതിപദ്യത ഏവ; തഥാ കില ലോകോപ്യാത്മേത്യഭിഹിതേ സതി യഥാവസ്ഥിതാത്മസ്വരൂപപരിജ്ഞാനബഹിഷ്കൃതത്വാന്ന കിംചിദപി പ്രതിപദ്യമാനോ
അബ യഹാ പുനഃ യഹ പ്രശ്ന ഉഠാ ഹൈ കി — യദി ഐസാ ഹൈ തോ ഏക പരമാര്ഥകാ ഹീ ഉപദേശ ദേനാ ചാഹിയേ; വ്യവഹാര കിസലിയേ കഹാ ജാതാ ഹൈ ? ഇസകേ ഉത്തരസ്വരൂപ ഗാഥാസൂത്ര കഹതേ ഹൈം : —
ഗാഥാര്ഥ : — [യഥാ ] ജൈസേ [അനാര്യഃ ] അനാര്യ (മ്ലേച്ഛ) ജനകോ [അനാര്യഭാഷാം വിനാ തു ] അനാര്യഭാഷാകേ ബിനാ [ഗ്രാഹയിതുമ് ] കിസീ ഭീ വസ്തുകാ സ്വരൂപ ഗ്രഹണ കരാനേകേ ലിയേ [ന അപി ശക്യഃ ] കോഈ സമര്ഥ നഹീം ഹൈ [തഥാ ] ഉസീപ്രകാര [വ്യവഹാരേണ വിനാ ] വ്യവഹാരകേ ബിനാ [പരമാര്ഥോപദേശനമ് ] പരമാര്ഥകാ ഉപദേശ ദേനാ [അശക്യമ് ] അശക്യ ഹൈ .
ടീകാ : — ജൈസേ കിസീ മ്ലേച്ഛസേ യദി കോഈ ബ്രാഹ്മണ ‘സ്വസ്തി’ ഐസാ ശബ്ദ കഹേ തോ വഹ മ്ലേച്ഛ ഉസ ശബ്ദകേ വാച്യവാചക സമ്ബന്ധകോ ന ജാനനേസേ കുഛ ഭീ ന സമഝകര ഉസ ബ്രാഹ്മണകീ ഓര മേംഢേകീ ഭാംതി ആ ഖേം ഫാഡകര ടകടകീ ലഗാകര ദേഖതാ ഹീ രഹതാ ഹൈ, കിന്തു ജബ ബ്രാഹ്മണകീ ഔര മ്ലേച്ഛകീ ഭാഷാകാ — ദോനോംകാ അര്ഥ ജാനനേവാലാ കോഈ ദൂസരാ പുരുഷ യാ വഹീ ബ്രാഹ്മണ മ്ലേച്ഛഭാഷാ ബോലകര ഉസേ സമഝാതാ ഹൈ കി ‘സ്വസ്തി’ ശബ്ദകാ അര്ഥ യഹ ഹൈ കി ‘‘തേരാ അവിനാശീ കല്യാണ ഹോ’’, തബ തത്കാല ഹീ ഉത്പന്ന ഹോനേവാലേ അത്യന്ത ആനന്ദമയ അശ്രുഓംസേ ജിസകേ നേത്ര ഭര ജാതേ ഹൈം ഐസാ വഹ മ്ലേച്ഛ ഇസ ‘സ്വസ്തി’ ശബ്ദകേ അര്ഥകോ സമഝ ജാതാ ഹൈ; ഇസീപ്രകാര വ്യവഹാരീജന ഭീ ‘ആത്മാ’ ശബ്ദകേ