ജോ സുദണാണം സവ്വം ജാണദി സുദകേവലിം തമാഹു ജിണാ . ണാണം അപ്പാ സവ്വം ജമ്ഹാ സുദകേവലീ തമ്ഹാ ..൧൦..
യഃ ശ്രുതേന കേവലം ശുദ്ധമാത്മാനം ജാനാതി സ ശ്രുതകേവലീതി താവത് പരമാര്ഥോ; യഃ ശ്രുതജ്ഞാനം സര്വം ജാനാതി സ ശ്രുതകേവലീതി തു വ്യവഹാരഃ . തദത്ര സര്വമേവ താവത് ജ്ഞാനം നിരൂപ്യമാണം കിമാത്മാ കിമനാത്മാ ? ന താവദനാത്മാ, സമസ്തസ്യാപ്യനാത്മനശ്ചേതനേതരപദാര്ഥപംചതയസ്യ ജ്ഞാനതാദാത്മ്യാനുപപത്തേഃ . തതോ ഗത്യന്തരാഭാവാത് ജ്ഞാനമാത്മേത്യായാതി . അതഃ ശ്രുതജ്ഞാനമപ്യാത്മൈവ സ്യാത് . ഏവം സതി യഃ
ഗാഥാര്ഥ : — [യഃ ] ജോ ജീവ [ഹി ] നിശ്ചയസേ (വാസ്തവമേം) [ശ്രുതേന തു ] ശ്രുതജ്ഞാനകേ ദ്വാരാ [ഇമം ] ഇസ അനുഭവഗോചര [കേവലം ശുദ്ധമ് ] കേവല ഏക ശുദ്ധ [ആത്മാനന് ] ആത്മാകോ [അഭിഗച്ഛതി ] സമ്മുഖ ഹോകര ജാനതാ ഹൈ, [തം ] ഉസേ [ലോകപ്രദീപകരാഃ ] ലോകകോ പ്രഗട ജാനനേവാലേ [ഋഷയഃ ] ഋഷീശ്വര [ശ്രുതകേവലിനമ് ] ശ്രുതകേവലീ [ഭണന്തി ] കഹതേ ഹൈം; [യഃ ] ജോ ജീവ [സര്വം ] സര്വ [ശ്രുതജ്ഞാനം ] ശ്രുതജ്ഞാനകോ [ജാനാതി ] ജാനതാ ഹൈ; [തം ] ഉസേ [ജിനാഃ ] ജിനദേവ [ശ്രുതകേവലിനം ] ശ്രുതകേവലീ [ആഹുഃ ] കഹതേ ഹൈം, [യസ്മാത് ] ക്യോംകി [ജ്ഞാനം സര്വം ] ജ്ഞാന സബ [ആത്മാ ] ആത്മാ ഹീ ഹൈ, [തസ്മാത് ] ഇസലിയേ [ശ്രുതകേവലീ ] (വഹ ജീവ) ശ്രുതകേവലീ ഹൈ
ടീകാ : — പ്രഥമ, ‘‘ജോ ശ്രുതസേ കേവല ശുദ്ധ ആത്മാകോ ജാനതേ ഹൈം വേ ശ്രുതകേവലീ ഹൈം’’ വഹ തോ പരമാര്ഥ ഹൈ; ഔര ‘‘ജോ സര്വ ശ്രുതജ്ഞാനകോ ജാനതേ ഹൈം വേ ശ്രുതകേവലീ ഹൈം’’ യഹ വ്യവഹാര ഹൈ . യഹാ ദോ പക്ഷ ലേകര പരീക്ഷാ കരതേ ഹൈം : — ഉപരോക്ത സര്വ ജ്ഞാന ആത്മാ ഹൈ യാ അനാത്മാ ? യദി അനാത്മാകാ പക്ഷ ലിയാ ജായേ തോ വഹ ഠീക നഹീം ഹൈ, ക്യോംകി ജോ സമസ്ത ജഡരൂപ അനാത്മാ ആകാശാദിക പാംച ദ്രവ്യ ഹൈം, ഉനകാ