ജോ പസ്സദി അപ്പാണം അബദ്ധപുട്ഠം അണണ്ണമവിസേസം .
യേയമബദ്ധസ്പൃഷ്ടസ്യാനന്യസ്യ നിയതസ്യാവിശേഷസ്യാസംയുക്തസ്യ ചാത്മനോനുഭൂതിഃ സാ ഖല്വഖിലസ്യ ജിനശാസനസ്യാനുഭൂതിഃ, ശ്രുതജ്ഞാനസ്യ സ്വയമാത്മത്വാത്; തതോ ജ്ഞാനാനുഭൂതിരേവാത്മാനുഭൂതിഃ . കിന്തു
അബ, ‘ശുദ്ധനയകേ വിഷയഭൂത ആത്മാകീ അനുഭൂതി ഹീ ജ്ഞാനകീ അനുഭൂതി ഹൈ’ ഇസപ്രകാര ആഗേകീ ഗാഥാകീ സൂചനാകേ അര്ഥരൂപ കാവ്യ കഹതേ ഹൈം : —
ശ്ലോകാര്ഥ : — [ഇതി ] ഇസപ്രകാര [യാ ശുദ്ധനയാത്മികാ ആത്മ-അനുഭൂതിഃ ] ജോ പൂര്വകഥിത ശുദ്ധനയസ്വരൂപ ആത്മാകീ അനുഭൂതി ഹൈ [ഇയമ് ഏവ കില ജ്ഞാന-അനുഭൂതിഃ ] വഹീ വാസ്തവമേം ജ്ഞാനകീ അനുഭൂതി ഹൈ [ഇതി ബുദ്ധ്വാ ] യഹ ജാനകര തഥാ [ആത്മനി ആത്മാനമ് സുനിഷ്പ്രകമ്പമ് നിവേശ്യ ] ആത്മാമേം ആത്മാകോ നിശ്ചല സ്ഥാപിത കരകേ, [നിത്യമ് സമന്താത് ഏകഃ അവബോധ-ഘനഃ അസ്തി ] ‘സദാ സര്വ ഓര ഏക ജ്ഞാനഘന ആത്മാ ഹൈ’ ഇസപ്രകാര ദേഖനാ ചാഹിയേ .
ഭാവാര്ഥ : — പഹലേ സമ്യഗ്ദര്ശനകോ പ്രധാന കരകേ കഹാ ഥാ; അബ ജ്ഞാനകോ മുഖ്യ കരകേ കഹതേ ഹൈം കി ശുദ്ധനയകേ വിഷയസ്വരൂപ ആത്മാകീ അനുഭൂതി ഹീ സമ്യഗ്ജ്ഞാന ഹൈ .൧൩.
അബ, ഇസ അര്ഥരൂപ ഗാഥാ കഹതേ ഹൈം : —
വോ ദ്രവ്യ ഔര ജു ഭാവ, ജിനശാസന സകല ദേഖേ അഹോ ..൧൫..
ഗാഥാര്ഥ : — [യഃ ] ജോ പുരുഷ [ആത്മാനമ് ] ആത്മാകോ [അബദ്ധസ്പൃഷ്ടമ് ] അബദ്ധസ്പൃഷ്ട, [അനന്യമ് ] അനന്യ, [അവിശേഷമ് ] അവിശേഷ (തഥാ ഉപലക്ഷണസേ നിയത ഔര അസംയുക്ത) [പശ്യതി ] ദേഖതാ ഹൈ വഹ [സര്വമ് ജിനശാസനം ] സര്വ ജിനശാസനകോ [പശ്യതി ] ദേഖതാ ഹൈ, — കി ജോ ജിനശാസന [൧അപദേശസാന്തമധ്യം ] ബാഹ്യ ദ്രവ്യശ്രുത തഥാ അഭ്യംതര ജ്ഞാനരൂപ ഭാവശ്രുതവാലാ ഹൈ .
ടീകാ : — ജോ യഹ അബദ്ധസ്പൃഷ്ട, അനന്യ, നിയത, അവിശേഷ ഔര അസംയുക്ത ഐസേ പാംച ഭാവസ്വരൂപ ആത്മാകീ അനുഭൂതി ഹൈ വഹ നിശ്ചയസേ സമസ്ത ജിനശാസനകീ അനുഭൂതി ഹൈ, ക്യോംകി ശ്രുതജ്ഞാന ★ പാഠാന്തര : അപദേസസുത്തമജ്ഝം .൧ അപദേശ=ദ്രവ്യശ്രുത; സാന്ത = ജ്ഞാനരൂപ ഭാവശ്രുത .