ଯଦ୍ଭାଵକତ୍ଵେନ ଜ୍ଞେଯତ୍ଵେନ ଚୈକୀଭୂଯ ଭୂଯୋ ମୋହମୁଦ୍ଭାଵଯତି, ସ୍ଵରସତ ଏଵାପୁନଃପ୍ରାଦୁର୍ଭାଵାଯ ସମୂଲଂ
ମୋହମୁନ୍ମୂଲ୍ଯ ମହତୋ ଜ୍ଞାନୋଦ୍ଯୋତସ୍ଯ ପ୍ରସ୍ଫୁ ରିତତ୍ଵାତ୍ .
ଆଲୋକମୁଚ୍ଛଲତି ଶାନ୍ତରସେ ସମସ୍ତାଃ .
ଅରୂପୀ ହୂଁ . ଇସପ୍ରକାର ସବସେ ଭିନ୍ନ ଐସେ ସ୍ଵରୂପକା ଅନୁଭଵ କରତା ହୁଆ ଯହ ମୈଂ ପ୍ରତାପଵନ୍ତ ରହା . ଇସପ୍ରକାର ପ୍ରତାପଵନ୍ତ ଵର୍ତତେ ହୁଏ ଐସେ ମୁଝେ, ଯଦ୍ଯପି (ମୁଝସେ) ବାହ୍ଯ ଅନେକ ପ୍ରକାରକୀ ସ୍ଵରୂପ- ସମ୍ପଦାକେ ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତ ପରଦ୍ରଵ୍ଯ ସ୍ଫୁ ରାଯମାନ ହୈଂ ତଥାପି, କୋଈ ଭୀ ପରଦ୍ରଵ୍ଯ ପରମାଣୁମାତ୍ର ଭୀ ମୁଝରୂପ ଭାସତେ ନହୀଂ କି ଜୋ ମୁଝେ ଭାଵକରୂପ ତଥା ଜ୍ଞେଯରୂପସେ ମେରେ ସାଥ ହୋକର ପୁନଃ ମୋହ ଉତ୍ପନ୍ନ କରେଂ; କ୍ଯୋଂକି ନିଜରସସେ ହୀ ମୋହକୋ ମୂଲସେ ଉଖାଡ଼କର — ପୁନଃ ଅଂକୁରିତ ନ ହୋ ଇସପ୍ରକାର ନାଶ କରକେ, ମହାନ ଜ୍ଞାନପ୍ରକାଶ ମୁଝେ ପ୍ରଗଟ ହୁଆ ହୈ .
ଭାଵାର୍ଥ : — ଆତ୍ମା ଅନାଦି କାଲସେ ମୋହକେ ଉଦଯସେ ଅଜ୍ଞାନୀ ଥା, ଵହ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁଓଂକେ ଉପଦେଶସେ ଔର ସ୍ଵ-କାଲଲବ୍ଧିସେ ଜ୍ଞାନୀ ହୁଆ ତଥା ଅପନେ ସ୍ଵରୂପକୋ ପରମାର୍ଥସେ ଜାନା କି ମୈଂ ଏକ ହୂଁ, ଶୁଦ୍ଧ ହୂଁ, ଅରୂପୀ ହୂଁ, ଦର୍ଶନଜ୍ଞାନମଯ ହୂଁ . ଐସା ଜାନନେସେ ମୋହକା ସମୂଲ ନାଶ ହୋ ଗଯା, ଭାଵକଭାଵ ଔର ଜ୍ଞେଯଭାଵସେ ଭେଦଜ୍ଞାନ ହୁଆ, ଅପନୀ ସ୍ଵରୂପସଂପଦା ଅନୁଭଵମେଂ ଆଈ; ତବ ଫି ର ପୁନଃ ମୋହ କୈସେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋ ସକତା ହୈ ? ନହୀଂ ହୋ ସକତା ..୩୮..
ଅବ, ଐସା ଜୋ ଆତ୍ମାନୁଭଵ ହୁଆ ଉସକୀ ମହିମା କହକର ଆଚାର୍ଯଦେଵ ପ୍ରେରଣାରୂପ କାଵ୍ଯ କହତେ ହୈଂ କି — ଐସେ ଜ୍ଞାନସ୍ଵରୂପ ଆତ୍ମାମେଂ ସମସ୍ତ ଲୋକ ନିମଗ୍ନ ହୋ ଜାଓ : —
ଶ୍ଲୋକାର୍ଥ : — [ଏଷଃ ଭଗଵାନ୍ ଅଵବୋଧସିନ୍ଧୁଃ ] ଯହ ଜ୍ଞାନସମୁଦ୍ର ଭଗଵାନ ଆତ୍ମା [ଵିଭ୍ରମ- ତିରସ୍କରିଣୀଂ ଭରେଣ ଆପ୍ଲାଵ୍ଯ ]ିଵଭ୍ରମରୂପୀ ଆଡ଼ୀ ଚାଦରକୋ ସମୂଲତଯା ଡୂବୋକର (ଦୂର କରକେ) [ପ୍ରୋନ୍ମଗ୍ନଃ ] ସ୍ଵଯଂ ସର୍ଵାଂଗ ପ୍ରଗଟ ହୁଆ ହୈ; [ଅମୀ ସମସ୍ତାଃ ଲୋକାଃ ] ଇସଲିଯେ ଅବ ଯହ ସମସ୍ତ ଲୋକ [ଶାନ୍ତରସେ ] ଉସକେ ଶାନ୍ତ ରସମେଂ [ସମମ୍ ଏଵ ] ଏକ ସାଥ ହୀ [ନିର୍ଭରମ୍ ] ଅତ୍ଯନ୍ତ [ମଜ୍ଜନ୍ତୁ ] ମଗ୍ନ ହୋ ଜାଓ, କି ଜୋ ଶାନ୍ତ ରସ [ଆଲୋକମ୍ ଉଚ୍ଛଲତି ] ସମସ୍ତ ଲୋକ ପର୍ଯନ୍ତ ଉଛଲ ରହା ହୈ .
ଭାଵାର୍ଥ : — ଜୈସେ ସମୁଦ୍ରକେ ଆଡ଼େ କୁଛ ଆ ଜାଯେ ତୋ ଜଲ ଦିଖାଈ ନହୀଂ ଦେତା ଔର ଜବ ଵହ ଆଡ଼ ଦୂର ହୋ ଜାତୀ ହୈ ତବ ଜଲ ପ୍ରଗଟ ହୋତା ହୈ; ଵହ ପ୍ରଗଟ ହୋନେ ପର, ଲୋଗୋଂକୋ ପ୍ରେରଣା ଯୋଗ୍ଯ ହୋତା ହୈ କି ‘ଇସ ଜଲମେଂ ସଭୀ ଲୋଗ ସ୍ନାନ କରୋ’; ଇସୀପ୍ରକାର ଯହ ଆତ୍ମା ଵିଭ୍ରମସେ ଆଚ୍ଛାଦିତ ଥା ତବ