ਜਿਦਮੋਹਸ੍ਸ ਦੁ ਜਇਯਾ ਖੀਣੋ ਮੋਹੋ ਹਵੇਜ੍ਜ ਸਾਹੁਸ੍ਸ .
ਇਹ ਖਲੁ ਪੂਰ੍ਵਪ੍ਰਕ੍ਰਾਨ੍ਤੇਨ ਵਿਧਾਨੇਨਾਤ੍ਮਨੋ ਮੋਹਂ ਨ੍ਯਕ੍ਕ੍ਰੁਤ੍ਯ ਯਥੋਦਿਤਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵਾਤਿਰਿਕ੍ਤਾ- ਤ੍ਮਸਂਚੇਤਨੇਨ ਜਿਤਮੋਹਸ੍ਯ ਸਤੋ ਯਦਾ ਸ੍ਵਭਾਵਭਾਵਭਾਵਨਾਸੌਸ਼੍ਠਵਾਵਸ਼੍ਟਮ੍ਭਾਤ੍ਤਤ੍ਸਨ੍ਤਾਨਾਤ੍ਯਨ੍ਤਵਿਨਾਸ਼ੇਨ ਪੁਨਰਪ੍ਰਾਦੁਰ੍ਭਾਵਾਯ ਭਾਵਕਃ ਕ੍ਸ਼ੀਣੋ ਮੋਹਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ਤਦਾ ਸ ਏਵ ਭਾਵ੍ਯਭਾਵਕਭਾਵਾਭਾਵੇਨੈਕਤ੍ਵੇ ਟਂਕੋਤ੍ਕੀਰ੍ਣਂ ਵ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਰੂਪ ਕਰਨਾ ਔਰ ਇਸ ਉਪਦੇਸ਼ਸੇ ਅਨ੍ਯ ਭੀ ਵਿਚਾਰ ਲੇਨਾ .
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ਭਾਵਕ ਮੋਹਕੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਕਰਨੇਸੇ ਅਪਨਾ ਆਤ੍ਮਾ ਭਾਵ੍ਯਰੂਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੇ ਬਲਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਜਿਤਮੋਹ ਜਿਨ ਹੈ . ਯਹਾਁ ਐਸਾ ਆਸ਼ਯ ਹੈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਚਢਤੇ ਹੁਏ ਜਿਸੇ ਮੋਹਕਾ ਉਦਯ ਅਨੁਭਵਮੇਂ ਨ ਰਹੇ ਔਰ ਜੋ ਅਪਨੇ ਬਲਸੇ ਉਪਸ਼ਮਾਦਿ ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭਵ ਕਰਤਾ ਹੈ ਉਸੇ ਜਿਤਮੋਹ ਕਹਾ ਹੈ . ਯਹਾਁ ਮੋਹਕੋ ਜੀਤਾ ਹੈ; ਉਸਕਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ..੩੨..
ਅਬ, ਭਾਵ੍ਯਭਾਵਕ ਭਾਵਕੇ ਅਭਾਵਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸ੍ਤੁਤਿ ਬਤਲਾਤੇ ਹੈਂ : —
ਪਰਮਾਰ੍ਥਵਿਜ੍ਞਾਯਕ ਪੁਰੁਸ਼ ਕ੍ਸ਼ੀਣਮੋਹ ਤਬ ਉਨਕੋ ਕਹੇ ..੩੩..
ਗਾਥਾਰ੍ਥ : — [ਜਿਤਮੋਹਸ੍ਯ ਤੁ ਸਾਧੋਃ ] ਜਿਸਨੇ ਮੋਹਕੋ ਜੀਤ ਲਿਯਾ ਹੈ ਐਸੇ ਸਾਧੁਕੇ [ਯਦਾ ] ਜਬ [ਕ੍ਸ਼ੀਣਃ ਮੋਹਃ ] ਮੋਹ ਕ੍ਸ਼ੀਣ ਹੋਕਰ ਸਤ੍ਤਾਮੇਂਸੇ ਨਸ਼੍ਟ [ਭਵੇਤ੍ ] ਹਾੇ [ਤਦਾ ] ਤਬ [ਨਿਸ਼੍ਚਯਵਿਦ੍ਭਿਃ ] ਨਿਸ਼੍ਚਯਕੇ ਜਾਨਨੇਵਾਲੇ [ਖਲੁ ] ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ [ਸਃ ] ਉਸ ਸਾਧੁਕੋ [ਕ੍ਸ਼ੀਣਮੋਹਃ ] ‘ਕ੍ਸ਼ੀਣਮੋਹ’ ਨਾਮਸੇ [ਭਣ੍ਯਤੇ ] ਕਹਤੇ ਹੈਂ .
ਟੀਕਾ : — ਇਸ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸ੍ਤੁਤਿਮੇਂ, ਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤ ਵਿਧਾਨਸੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂਸੇ ਮੋਹਕਾ ਤਿਰਸ੍ਕਾਰ ਕਰਕੇ, ਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਅਨ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਸੇ ਅਧਿਕ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨੇਸੇ ਜੋ ਜਿਤਮੋਹ ਹੁਆ ਹੈ, ਉਸੇ ਜਬ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਭਾਵਕੀ ਭਾਵਨਾਕਾ ਭਲੀਭਾਂਤਿ ਅਵਲਮ੍ਬਨ ਕਰਨੇਸੇ ਮੋਹਕੀ ਸਂਤਤਿਕਾ ਐਸਾ ਆਤ੍ਯਨ੍ਤਿਕ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੋ ਕਿ ਫਿ ਰ ਉਸਕਾ ਉਦਯ ਨ ਹੋ — ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਭਾਵਕਰੂਪ ਮੋਹ ਕ੍ਸ਼ੀਣ ਹੋ, ਤਬ (ਭਾਵਕ ਮੋਹਕਾ ਕ੍ਸ਼ਯ ਹੋਨੇਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਵਿਭਾਵਰੂਪ ਭਾਵ੍ਯਭਾਵਕਾ ਭੀ ਅਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਔਰ