ਗਾਥਾਰ੍ਥ : — [ਆਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਜਾਨਨ੍ਤਃ ] ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਨ ਜਾਨਤੇ ਹੁਏ [ਪਰਾਤ੍ਮਵਾਦਿਨਃ ] ਪਰਕੋ ਆਤ੍ਮਾ ਕਹਨੇਵਾਲੇ [ਕੇਚਿਤ੍ ਮੂਢਾਃ ਤੁ ] ਕੋਈ ਮੂਢ, ਮੋਹੀ, ਅਜ੍ਞਾਨੀ ਤੋ [ਅਧ੍ਯਵਸਾਨਂ ] ਅਧ੍ਯਵਸਾਨਕੋ [ਤਥਾ ਚ ] ਔਰ ਕੋਈ [ਕਰ੍ਮ ] ਕਰ੍ਮਕੋ [ਜੀਵਮ੍ ਪ੍ਰਰੂਪਯਨ੍ਤਿ ] ਜੀਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ . [ਅਪਰੇ ] ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ [ਅਧ੍ਯਵਸਾਨੇਸ਼ੁ ] ਅਧ੍ਯਵਸਾਨੋਂਮੇਂ [ਤੀਵ੍ਰਮਨ੍ਦਾਨੁਭਾਗਗਂ ] ਤੀਵ੍ਰਮਨ੍ਦ ਅਨੁਭਾਗਗਤਕੋ [ਜੀਵਂ ਮਨ੍ਯਨ੍ਤੇ ] ਜੀਵ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ [ਤਥਾ ] ਔਰ [ਅਪਰੇ ] ਦੂਸਰੇ ਕੋਈ [ਨੋਕਰ੍ਮ ਅਪਿ ਚ ] ਨੋਕਰ੍ਮਕੋ [ਜੀਵਃ ਇਤਿ ] ਜੀਵ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ . [ਅਪਰੇ ] ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ [ਕਰ੍ਮਣਃ ਉਦਯਂ ] ਕਰ੍ਮਕੇ ਉਦਯਕੋ [ਜੀਵਮ੍ ] ਜੀਵ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ, ਕੋਈ ‘[ਯਃ ] ਜੋ [ਤੀਵ੍ਰਤ੍ਵਮਨ੍ਦਤ੍ਵਗੁਣਾਭ੍ਯਾਂ ] ਤੀਵ੍ਰਮਨ੍ਦਤਾਰੂਪ ਗੁਣੋਂਸੇ ਭੇਦਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ [ਸਃ ] ਵਹ [ਜੀਵਃ ਭਵਤਿ ] ਜੀਵ ਹੈ’ ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ [ਕਰ੍ਮਾਨੁਭਾਗਮ੍ ] ਕਰ੍ਮਕੇ ਅਨੁਭਾਗਕੋ [ਇਚ੍ਛਨ੍ਤਿ ] ਜੀਵ ਇਚ੍ਛਤੇ ਹੈਂ ( – ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ) . [ਕੇਚਿਤ੍ ] ਕੋਈ [ਜੀਵਕਰ੍ਮੋਭਯਂ ] ਜੀਵ ਔਰ ਕਰ੍ਮ [ਦ੍ਵੇ ਅਪਿ ਖਲੁ ] ਦੋਨੋਂ ਮਿਲੇ ਹੁਏਕੋ ਹੀ [ਜੀਵਮ੍ ਇਚ੍ਛਨ੍ਤਿ ] ਜੀਵ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ [ਤੁ ] ਔਰ [ਅਪਰੇ ] ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ [ ਕਰ੍ਮਣਾਂ ਸਂਯੋਗੇਨ ] ਕਰ੍ਮਕੇ ਸਂਯੋਗਸੇ ਹੀ [ਜੀਵਮ੍ ਇਚ੍ਛਨ੍ਤਿ ] ਜੀਵ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ . [ਏਵਂਵਿਧਾਃ ] ਇਸਪ੍ਰਕਾਰਕੇ ਤਥਾ [ਬਹੁਵਿਧਾਃ ] ਅਨ੍ਯ ਭੀ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਕੇ [ਦੁਰ੍ਮੇਧਸਃ ] ਦੁਰ੍ਬੁਦ੍ਧਿ-
੮੮