ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਹੀ ਦੋਸ਼, ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵਾਦਿਕਾ ਜੜਪਨਾ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਚੇਤਨਪਨਾ, ਪੁਣ੍ਯ ਔਰ ਪਾਪ ਦੋਨੋਂਕਾ ਬਂਧਸ੍ਵਰੂਪਪਨਾ, ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਮੇਂ ਚਰਣਾਨੁਯੋਗ ਕਾ ਸ੍ਥਾਨ — ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਅਨੇਕ ਵਿਸ਼ਯ ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਪ੍ਰਰੂਪਣ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਭਵ੍ਯ ਜੀਵੋਂਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਲਾਨੇਕਾ ਇਨ ਸਬਕਾ ਉਦ੍ਦੇਸ਼ ਹੈ. ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਤ੍ਤਾ ਦੇਖਕਰ ਅਨ੍ਤਰ ਉਲ੍ਲਾਸ ਆ ਜਾਨੇਸੇ ਸ਼੍ਰੀਮਦ੍ ਜਯਸੇਨ ਆਚਾਰ੍ਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ‘ਜਯਵਂਤ ਵਰ੍ਤੋ ਵੇ ਪਦ੍ਮਨਂਦਿ ਆਚਾਰ੍ਯ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦ ਆਚਾਰ੍ਯ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਮਹਾਤਤ੍ਤ੍ਵਸੇ ਭਰੇ ਹੁਯੇ ਪ੍ਰਾਭ੍ਰੁਤਰੂਪੀ ਪਰ੍ਵਤਕੋ ਬੁਦ੍ਧਿਰੂਪੀ ਸਿਰ ਪਰ ਉਠਾਕਰ ਭਵ੍ਯ ਜੀਵੋਂਕੋ ਸਮਰ੍ਪਿਤ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁਤਃ ਇਸ ਕਾਲਮੇਂ ਯਹ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਭਵ੍ਯ ਜੀਵੋਂਕਾ ਪਰਮ ਆਧਾਰ ਹੈ. ਐਸੇ ਦੁਃਸ਼ਮ ਕਾਲਮੇਂ ਭੀ ਐਸਾ ਅਦ੍ਭੁਤ ਅਨਨ੍ਯ-ਸ਼ਰਣਭੂਤ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ — ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਦੇਵਕੇ ਮੁਖਮੇਂਸੇ ਨਿਕਲਾ ਹੁਆ ਅਮ੍ਰੁਤ — ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਹੈ ਯਹ ਹਮ ਸਬਕਾ ਮਹਾ ਸਦ੍ਭਾਗ੍ਯ ਹੈ. ਨਿਸ਼੍ਚਯ-ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੀ ਸਂਧਿਪੂਰ੍ਵਕ ਯਥਾਰ੍ਥ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕੀ ਐਸੀ ਸਂਕਲਨਾਬਦ੍ਧ ਪ੍ਰਰੂਪਣਾ ਦੂਸਰੇ ਕੋਈ ਭੀ ਗ੍ਰਨ੍ਥਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਮਪੂਜ੍ਯ ਸਦ੍ਗੁਰੁਦੇਵ(ਸ਼੍ਰੀ ਕਾਨਜੀਸ੍ਵਾਮੀ)ਕੇ ਸ਼ਬ੍ਦੋਂਮੇਂ ਕਹਾ ਜਾਯੇ ਤੋ — ‘ਯਹ ਸਮਯਸਾਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਆਗਮੋਂਕਾ ਭੀ ਆਗਮ ਹੈ; ਲਾਖੋਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕਾ ਸਾਰ ਇਸਮੇਂ ਹੈ; ਜੈਨਸ਼ਾਸਨਕਾ ਯਹ ਸ੍ਤਮ੍ਭ ਹੈ; ਸਾਧਕਕੀ ਯਹ ਕਾਮਘੇਨੁ ਹੈ, ਕਲ੍ਪਵ੍ਰੁਕ੍ਸ਼ ਹੈ. ਚੌਦਹ ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਰਹਸ੍ਯ ਇਸਮੇਂ ਸਮਾਯਾ ਹੁਵਾ ਹੈ. ਇਸਕੀ ਹਰਏਕ ਗਾਥਾ ਛਟ੍ਠੇ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਝੂਲਤੇ ਹੁਏ ਮਹਾਮੁਨਿਕੇ ਆਤ੍ਮ-ਅਨੁਭਵਮੇਂਸੇ ਨਿਕਲੀ ਹੁਈ ਹੈ. ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਕਰ੍ਤਾ ਭਗਵਾਨ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਮਹਾਵਿਦੇਹਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਵੀਤਰਾਗ ਸ਼੍ਰੀ ਸੀਮਨ੍ਘਰਭਗਵਾਨਕੇ ਸਮਵਸਰਣਮੇਂ ਗਯੇ ਥੇ ਔਰ ਵਹਾਁ ਵੇ ਆਠ ਦਿਨ ਰਹੇ ਥੇ ਯਹ ਬਾਤ ਯਥਾਤਥ੍ਯ ਹੈ, ਅਕ੍ਸ਼ਰਸ਼ਃ ਸਤ੍ਯ ਹੈ, ਪ੍ਰਮਾਣਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਇਸਮੇਂ ਲੇਸ਼ਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਸ਼ਂਕਾਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਥਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਨ ਪਰਮ ਉਪਕਾਰੀ ਆਚਾਰ੍ਯਭਗਵਾਨ੍ ਦ੍ਵਾਰਾ ਰਚਿਤ ਇਸ ਸਮਯਸਾਰਮੇਂ ਤੀਰ੍ਥਂਙ੍ਕਰਦੇਵਕੀ ਨਿਰਕ੍ਸ਼ਰੀ ॐਕਾਰਧ੍ਵਨਿਮੇਂਸੇ ਨਿਕਲਾ ਹੁਆ ਹੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ’.

ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਭਗਵਾਨ੍ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਕੀ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰੁਤ ਗਾਥਾਓਂ ਪਰ ਆਤ੍ਮਖ੍ਯਾਤਿ ਨਾਮਕੀ ਸਂਸ੍ਕ੍ਰੁਤ ਟੀਕਾ ਲਿਖਨੇਵਾਲੇ (ਲਗਭਗ ਵਿਕ੍ਰਮਕੀ ਦਸਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬ੍ਦੀਮੇਂ ਹੁਏ) ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ੍ ਅਮ੍ਰੁਤਚਨ੍ਦ੍ਰਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਹੈਂ. ਜਿਸਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਮੂਲ ਕਰ੍ਤਾ ਅਲੌਕਿਕ ਪੁਰੁਸ਼ ਹੈਂ ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸਕੇ ਟੀਕਾਕਾਰ ਭੀ ਮਹਾਸਮਰ੍ਥ ਆਚਾਰ੍ਯ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਖ੍ਯਾਤਿ ਜੈਸੀ ਟੀਕਾ ਅਭੀ ਤਕ ਦੂਸਰੇ ਕੋਈ ਜੈਨ ਗ੍ਰਨ੍ਥਕੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀ ਗਈ ਹੈ. ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਪਂਚਾਸ੍ਤਿਕਾਯਸਂਗ੍ਰਹ ਤਥਾ ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰਕੀ ਭੀ ਟੀਕਾ ਲਿਖੀ ਹੈ ਔਰ ਤਤ੍ਤ੍ਵਾਰ੍ਥਸਾਰ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਸਿਦ੍ਧਯੁਪਾਯ ਆਦਿ ਸ੍ਵਤਨ੍ਤ੍ਰ ਗ੍ਰਨ੍ਥ ਭੀ ਲਿਖੇ ਹੈਂ. ਉਨਕੀ ਏਕ ਇਸ ਆਤ੍ਮਖ੍ਯਾਤਿ ਟੀਕਾ ਪਢਨੇਵਾਲੇਕੋ ਹੀ ਉਨਕੀ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸਿਕਤਾ, ਆਤ੍ਮਾਨੁਭਵ, ਪ੍ਰਖਰ ਵਿਦ੍ਵਤ੍ਤਾ, ਵਸ੍ਤੁਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਨ੍ਯਾਯਸੇ ਸਿਦ੍ਧ ਕਰਨੇਕੀ ਉਨਕੀ ਅਸਾਧਾਰਣ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਔਰ ਉਤ੍ਤਮ ਕਾਵ੍ਯਸ਼ਕ੍ਤਿਕਾ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਯੇਗਾ. ਅਤਿ ਸਂਕ੍ਸ਼ੇਪਮੇਂ ਗਂਭੀਰ ਰਹਸ੍ਯੋਂਕੋ ਭਰਦੇਨੇਕੀ ਉਨਕੀ ਅਨੋਖੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਵਿਦ੍ਵਾਨੋਂਕੋ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਚਕਿਤ ਕਰਤੀ ਹੈ. ਉਨਕੀ ਯਹ ਦੈਵੀ ਟੀਕਾ ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀਕੇ ਵਚਨੋਂਕੇ ਸਮਾਨ ਹੈ. ਜਿਸਪ੍ਰਕਾਰ ਮੂਲਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਰ੍ਤਾਨੇ ਸਮਸ੍ਤ ਨਿਜਵੈਭਵਸੇ ਇਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਰਚਨਾ ਕੀ ਹੈ ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਟੀਕਾਕਾਰਨੇ ਭੀ ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਉਤ੍ਸਾਹਪੂਰ੍ਵਕ ਸਰ੍ਵ ਨਿਜਵੈਭਵਸੇ ਯਹ ਟੀਕਾ ਰਚੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਇਸ ਟੀਕਾਕੇ ਪਢਨੇਵਾਲੋਂਕੋ ਸ੍ਵਭਾਵਤਃ ਹੀ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੁਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹ ਸਕਤਾ. ਸ਼ਾਸਨਮਾਨ੍ਯ ਭਗਵਾਨ੍ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ ਇਸ ਕਲਿਕਾਲਮੇਂ ਜਗਦ੍ਗੁਰੁ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਦੇਵਕੇ ਜੈਸਾ ਕਾਮ ਕਿਯਾ ਹੈ ਔਰ ਸ਼੍ਰੀ ਅਮ੍ਰੁਤਚਨ੍ਦ੍ਰਾਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ, ਮਾਨੋਂ ਕਿ ਵੇ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਭਗਵਾਨ੍ਕੇ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਗਯੇ ਹੋਂ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਉਨਕੇ