ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸਤ੍ਤਾਵਪਿ ਨਿਤ੍ਯਮੇਵ ਸ੍ਵਰੂਪਾਦਪਤਨ੍ਤਃ ਪਰਰੂਪੇਣਾਪਰਿਣਮਨਾਦਵਿਨਸ਼੍ਟਾਨਂਤਵ੍ਯਕ੍ਤਿਤ੍ਵਾਟ੍ਟਂਕੋਤ੍ਕੀਰ੍ਣਾ ਇਵ ਤਿਸ਼੍ਠਨ੍ਤਃ ਸਮਸ੍ਤਵਿਰੁਦ੍ਧਾਵਿਰੁਦ੍ਧਕਾਰ੍ਯਹੇਤੁਤਯਾ ਸ਼ਸ਼੍ਵਦੇਵ ਵਿਸ਼੍ਵਮਨੁਗ੍ਰੁਹ੍ਣਨ੍ਤੋ ਨਿਯਤਮੇਕਤ੍ਵਨਿਸ਼੍ਚਯਗਤਤ੍ਵੇਨੈਵ ਸੌਨ੍ਦਰ੍ਯਮਾਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਪ੍ਰਕਾਰਾਨ੍ਤਰੇਣ ਸਰ੍ਵਸਂਕ ਰਾਦਿਦੋਸ਼ਾਪਤ੍ਤੇਃ . ਏਵਮੇਕਤ੍ਵੇ ਸਰ੍ਵਾਰ੍ਥਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਠਿਤੇ ਸਤਿ ਜੀਵਾਹ੍ਵਯਸ੍ਯ ਸਮਯਸ੍ਯ ਬਨ੍ਧਕਥਾਯਾ ਏਵ ਵਿਸਂਵਾਦਾਪਤ੍ਤਿਃ . ਕੁਤਸ੍ਤਨ੍ਮੂਲਪੁਦ੍ਗਲਕਰ੍ਮਪ੍ਰਦੇਸ਼- ਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਮੂਲਪਰਸਮਯਤ੍ਵੋਤ੍ਪਾਦਿਤਮੇਤਸ੍ਯ ਦ੍ਵੈਵਿਧ੍ਯਮ੍ . ਅਤਃ ਸਮਯਸ੍ਯੈਕਤ੍ਵਮੇਵਾਵਤਿਸ਼੍ਠਤੇ .
ਹੋਨੇਸੇ ਹੀ ਸੁਨ੍ਦਰਤਾਕੋ ਪਾਤੇ ਹੈਂ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਅਨ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਉਸਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸਂਕਰ ਆਦਿ ਦੋਸ਼ ਆ ਜਾਯੇਂਗੇ . ਵੇ ਸਬ ਪਦਾਰ੍ਥ ਅਪਨੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਅਨ੍ਤਰ੍ਮਗ੍ਨ ਰਹਨੇਵਾਲੇ ਅਪਨੇ ਅਨਨ੍ਤ ਧਰ੍ਮੋਂਕੇ ਚਕ੍ਰਕੋ (ਸਮੂਹਕੋ) ਚੁਮ੍ਬਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ — ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਤਥਾਪਿ ਵੇ ਪਰਸ੍ਪਰ ਏਕ ਦੂਸਰੇ ਕੋ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ, ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਨਿਕਟ ਏਕ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਾਵਗਾਹਰੂਪਸੇ ਤਿਸ਼੍ਠ ਰਹੇ ਹੈਂ ਤਥਾਪਿ ਵੇ ਸਦਾਕਾਲ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਸੇ ਚ੍ਯੁਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ, ਪਰਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਨ ਕਰਨੇਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਵ੍ਯਕ੍ਤਿਤਾ ਨਸ਼੍ਟ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਵੇ ਟਂਕੋਤ੍ਕੀਰ੍ਣਕੀ ਭਾਂਤਿ (ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ) ਸ੍ਥਿਤ ਰਹਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਸਮਸ੍ਤ ਵਿਰੁਦ੍ਧ ਕਾਰ੍ਯ ਤਥਾ ਅਵਿਰੁਦ੍ਧ ਕਾਰ੍ਯ ਦੋਨੋਂਕੀ ਹੇਤੁਤਾਸੇ ਵੇ ਸਦਾ ਵਿਸ਼੍ਵਕਾ ਉਪਕਾਰ ਕਰਤੇ ਹੈਂ — ਟਿਕਾਯੇ ਰਖਤੇ ਹੈਂ . ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਸਰ੍ਵ ਪਦਾਰ੍ਥੋਂਕਾ ਭਿਨ੍ਨ ਭਿਨ੍ਨ ਏਕਤ੍ਵ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਨੇਸੇ ਜੀਵ ਨਾਮਕ ਸਮਯਕੋ ਬਨ੍ਧਕੀ ਕਥਾਸੇ ਹੀ ਵਿਸਂਵਾਦਕੀ ਆਪਤ੍ਤਿ ਆਤੀ ਹੈ; ਤੋ ਫਿ ਰ ਬਨ੍ਧ ਜਿਸਕਾ ਮੂਲ ਹੈ ਐਸਾ ਜੋ ਪੁਦ੍ਗਲਕਰ੍ਮਕੇ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੋਂਮੇਂ ਸ੍ਥਿਤ ਹੋਨਾ, ਵਹ ਜਿਸਕਾ ਮੂਲ ਹੈ ਐਸਾ ਪਰਸਮਯਪਨਾ, ਉਸਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਨੇਵਾਲਾ (ਪਰਸਮਯ – ਸ੍ਵਸਮਯਰੂਪ) ਦ੍ਵਿਵਿਧਪਨਾ ਉਸਕੋ (ਜੀਵ ਨਾਮਕੇ ਸਮਯਕੋ) ਕਹਾਁਸੇ ਹੋ ? ਇਸਲਿਯੇ ਸਮਯਕੇ ਏਕਤ੍ਵਕਾ ਹੋਨਾ ਹੀ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ .
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਸਰ੍ਵ ਪਦਾਰ੍ਥ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਸ੍ਥਿਤ ਰਹਤੇ ਹੁਏ ਹੀ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾਤੇ ਹੈਂ . ਪਰਨ੍ਤੁ ਜੀਵ ਨਾਮਕ ਪਦਾਰ੍ਥਕੀ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਸੇ ਪੁਦ੍ਗਲਕਰ੍ਮਕੇ ਸਾਥ ਨਿਮਿਤ੍ਤਰੂਪ ਬਨ੍ਧ-ਅਵਸ੍ਥਾ ਹੈ; ਉਸਸੇ ਇਸ ਜੀਵਮੇਂ ਵਿਸਂਵਾਦ ਖੜਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਅਤਃ ਵਹ ਸ਼ੋਭਾਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ . ਇਸਲਿਯੇ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਵਿਚਾਰ ਕਿਯਾ ਜਾਯੇ ਤੋ ਏਕਤ੍ਵ ਹੀ ਸੁਨ੍ਦਰ ਹੈ; ਉਸਸੇ ਯਹ ਜੀਵ ਸ਼ੋਭਾਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ..੩..
ਅਬ, ਉਸ ਏਕਤ੍ਵਕੀ ਅਸੁਲਭਤਾ ਬਤਾਤੇ ਹੈਂ : —