ਜੋ ਸੁਦਣਾਣਂ ਸਵ੍ਵਂ ਜਾਣਦਿ ਸੁਦਕੇਵਲਿਂ ਤਮਾਹੁ ਜਿਣਾ . ਣਾਣਂ ਅਪ੍ਪਾ ਸਵ੍ਵਂ ਜਮ੍ਹਾ ਸੁਦਕੇਵਲੀ ਤਮ੍ਹਾ ..੧੦..
ਯਃ ਸ਼੍ਰੁਤੇਨ ਕੇਵਲਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਮਾਤ੍ਮਾਨਂ ਜਾਨਾਤਿ ਸ ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਪਰਮਾਰ੍ਥੋ; ਯਃ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਂ ਸਰ੍ਵਂ ਜਾਨਾਤਿ ਸ ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀਤਿ ਤੁ ਵ੍ਯਵਹਾਰਃ . ਤਦਤ੍ਰ ਸਰ੍ਵਮੇਵ ਤਾਵਤ੍ ਜ੍ਞਾਨਂ ਨਿਰੂਪ੍ਯਮਾਣਂ ਕਿਮਾਤ੍ਮਾ ਕਿਮਨਾਤ੍ਮਾ ? ਨ ਤਾਵਦਨਾਤ੍ਮਾ, ਸਮਸ੍ਤਸ੍ਯਾਪ੍ਯਨਾਤ੍ਮਨਸ਼੍ਚੇਤਨੇਤਰਪਦਾਰ੍ਥਪਂਚਤਯਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਤਾਦਾਤ੍ਮ੍ਯਾਨੁਪਪਤ੍ਤੇਃ . ਤਤੋ ਗਤ੍ਯਨ੍ਤਰਾਭਾਵਾਤ੍ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਮੇਤ੍ਯਾਯਾਤਿ . ਅਤਃ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਮਪ੍ਯਾਤ੍ਮੈਵ ਸ੍ਯਾਤ੍ . ਏਵਂ ਸਤਿ ਯਃ
ਗਾਥਾਰ੍ਥ : — [ਯਃ ] ਜੋ ਜੀਵ [ਹਿ ] ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ (ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ) [ਸ਼੍ਰੁਤੇਨ ਤੁ ] ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ [ਇਮਂ ] ਇਸ ਅਨੁਭਵਗੋਚਰ [ਕੇਵਲਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਮ੍ ] ਕੇਵਲ ਏਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧ [ਆਤ੍ਮਾਨਨ੍ ] ਆਤ੍ਮਾਕੋ [ਅਭਿਗਚ੍ਛਤਿ ] ਸਮ੍ਮੁਖ ਹੋਕਰ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, [ਤਂ ] ਉਸੇ [ਲੋਕਪ੍ਰਦੀਪਕਰਾਃ ] ਲੋਕਕੋ ਪ੍ਰਗਟ ਜਾਨਨੇਵਾਲੇ [ਰੁਸ਼ਯਃ ] ਰੁਸ਼ੀਸ਼੍ਵਰ [ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲਿਨਮ੍ ] ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀ [ਭਣਨ੍ਤਿ ] ਕਹਤੇ ਹੈਂ; [ਯਃ ] ਜੋ ਜੀਵ [ਸਰ੍ਵਂ ] ਸਰ੍ਵ [ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਂ ] ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਕੋ [ਜਾਨਾਤਿ ] ਜਾਨਤਾ ਹੈ; [ਤਂ ] ਉਸੇ [ਜਿਨਾਃ ] ਜਿਨਦੇਵ [ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲਿਨਂ ] ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀ [ਆਹੁਃ ] ਕਹਤੇ ਹੈਂ, [ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ] ਕ੍ਯੋਂਕਿ [ਜ੍ਞਾਨਂ ਸਰ੍ਵਂ ] ਜ੍ਞਾਨ ਸਬ [ਆਤ੍ਮਾ ] ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ, [ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ] ਇਸਲਿਯੇ [ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀ ] (ਵਹ ਜੀਵ) ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀ ਹੈ
ਟੀਕਾ : — ਪ੍ਰਥਮ, ‘‘ਜੋ ਸ਼੍ਰੁਤਸੇ ਕੇਵਲ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀ ਹੈਂ’’ ਵਹ ਤੋ ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਹੈ; ਔਰ ‘‘ਜੋ ਸਰ੍ਵ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਕੋ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀ ਹੈਂ’’ ਯਹ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਹੈ . ਯਹਾਁ ਦੋ ਪਕ੍ਸ਼ ਲੇਕਰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ : — ਉਪਰੋਕ੍ਤ ਸਰ੍ਵ ਜ੍ਞਾਨ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਯਾ ਅਨਾਤ੍ਮਾ ? ਯਦਿ ਅਨਾਤ੍ਮਾਕਾ ਪਕ੍ਸ਼ ਲਿਯਾ ਜਾਯੇ ਤੋ ਵਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਜੋ ਸਮਸ੍ਤ ਜੜਰੂਪ ਅਨਾਤ੍ਮਾ ਆਕਾਸ਼ਾਦਿਕ ਪਾਂਚ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈਂ, ਉਨਕਾ