ਪ੍ਰਯੋਜਨਵਾਨ੍; ਤੀਰ੍ਥਤੀਰ੍ਥਫਲਯੋਰਿਤ੍ਥਮੇਵ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ . ਉਕ੍ਤਂ ਚ —
[ਅਰ੍ਥ : — ਆਚਾਰ੍ਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਹੇ ਭਵ੍ਯ ਜੀਵੋਂ ! ਯਦਿ ਤੁਮ ਜਿਨਮਤਕਾ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਤੇ ਹੋ ਤੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਔਰ ਨਿਸ਼੍ਚਯ — ਇਨ ਦੋਨੋਂ ਨਯੋਂਕੋ ਮਤ ਛੋੜੋ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯਕੇ ਬਿਨਾ ਤੋ ਤੀਰ੍ਥ – ਵ੍ਯਵਹਾਰਮਾਰ੍ਗਕਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਯਗਾ ਔਰ ਨਿਸ਼੍ਚਯਨਯਕੇ ਬਿਨਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ (ਵਸ੍ਤੁ)ਕਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਯੇਗਾ . ]
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ਲੋਕਮੇਂ ਸੋਨੇਕੇ ਸੋਲਹ ਵਾਨ (ਤਾਵ) ਪ੍ਰਸਿਦ੍ਧ ਹੈਂ . ਪਨ੍ਦ੍ਰਹਵੇਂ ਵਾਨ ਤਕ ਉਸਮੇਂ ਚੂਰੀ ਆਦਿ ਪਰਸਂਯੋਗਕੀ ਕਾਲਿਮਾ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਏ ਤਬ ਤਕ ਵਹ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧ ਕਹਲਾਤਾ ਹੈ; ਔਰ ਤਾਵ ਦੇਤੇ ਦੇਤੇ ਜਬ ਅਨ੍ਤਿਮ ਤਾਵਸੇ ਉਤਰਤਾ ਹੈ ਤਬ ਵਹ ਸੋਲਹ-ਵਾਨ ਯਾ ਸੌ ਟਂਚੀ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸੋਨਾ ਕਹਲਾਤਾ ਹੈ . ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਸੋਲਹਵਾਨਵਾਲੇ ਸੋਨੇਕਾ ਜ੍ਞਾਨ, ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਤਥਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੁਈ ਹੈ ਉਨ੍ਹੇਂ ਪਨ੍ਦ੍ਰਹ-ਵਾਨ ਤਕਕਾ ਸੋਨਾ ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਜਨਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਔਰ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਸੋਲਹ-ਵਾਨਵਾਲੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸੋਨੇਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੁਈ ਹੈ ਉਨ੍ਹੇਂ ਤਬ ਤਕ ਪਨ੍ਦ੍ਰਹ-ਵਾਨ ਤਕਕਾ ਸੋਨਾ ਭੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨਵਾਨ ਹੈ . ਇਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਯਹ ਜੀਵ ਨਾਮਕ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪੁਦ੍ਗਲਕੇ ਸਂਯੋਗਸੇ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧ ਅਨੇਕਰੂਪ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ . ਉਸਕਾ ਸਮਸ੍ਤ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕਤ੍ਵਮਾਤ੍ਰਕਾ ਜ੍ਞਾਨ, ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਤਥਾ ਆਚਰਣਰੂਪ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ — ਯਹ ਤੀਨੋਂ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਹੋ ਗਯੇ ਹੈਂ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਪੁਦ੍ਗਲਸਂਯੋਗਜਨਿਤ ਅਨੇਕਰੂਪਤਾਕੋ ਕਹਨੇਵਾਲਾ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਨਯ ਕੁਛ ਭੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨਵਾਨ (ਕਿਸੀ ਮਤਲਬਕਾ) ਨਹੀਂ ਹੈ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਹਾਁ ਤਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧਭਾਵਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੁਈ ਵਹਾਁ ਤਕ ਜਿਤਨਾ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਨਯਕਾ ਕਥਨ ਹੈ ਉਤਨਾ ਯਥਾਪਦਵੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨਵਾਨ ਹੈ . ਜਹਾਂ ਤਕ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਰੂਪ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੁਈ ਹੋ, ਵਹਾਂ ਤਕ ਤੋ ਜਿਨਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿਲਤਾ ਹੈ ਐਸੇ ਜਿਨਵਚਨੋਂਕੋ ਸੁਨਨਾ, ਧਾਰਣ ਕਰਨਾ ਤਥਾ ਜਿਨਵਚਨੋਂਕੋ ਕਹਨੇਵਾਲੇ ਸ਼੍ਰੀ ਜਿਨ- ਗੁਰੁਕੀ ਭਕ੍ਤਿ, ਜਿਨਬਿਮ੍ਬਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਵ੍ਯਵਹਾਰਮਾਰ੍ਗਮੇਂ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਹੋਨਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨਵਾਨ ਹੈ; ਔਰ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ – ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਹੁਏ ਹੈ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੁਈ ਉਨ੍ਹੇਂ ਪੂਰ੍ਵਕਥਿਤ ਕਾਰ੍ਯ, ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਆਲਮ੍ਬਨ ਛੋੜਨੇਰੂਪ ਅਣੁਵ੍ਰਤ-ਮਹਾਵ੍ਰਤਕਾ ਗ੍ਰਹਣ, ਸਮਿਤਿ, ਗੁਪ੍ਤਿ ਔਰ ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀਕਾ ਧ੍ਯਾਨਰੂਪ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਤਥਾ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਕਰਨੇਵਾਲੋਂਕੀ ਸਂਗਤਿ ਏਵਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਨਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕਾ
੨੬