124
jāṇapaṇānun sāmarthya chhe em jāṇavun; athavā samyagdraṣhṭi jīv nānā prakāranān karmanān udayaphaḷ bhogave chhe, parantu abhyantar shuddhasvarūpane anubhave chhe, tethī karmanān udayaphaḷamān rati ūpajatī nathī, upādhi jāṇe chhe, duḥkh jāṇe chhe, tethī atyanta lūkho chhe; āvā jīvane karmano bandh thato nathī te lūkhā pariṇāmonun sāmarthya chhe em jāṇo. tethī āvo artha nakkī karyo ke samyagdraṣhṭi jīvane sharīr-indriy ādi viṣhayono bhog nirjarāne lekhe chhe, nirjarā thāy chhe; kem ke āgāmī karma to bandhātun nathī, pāchhalun udayaphaḷ daīne mūḷathī nirjarī jāy chhe; tethī samyagdraṣhṭino bhog nirjarā chhe. 2 – 134.
khaṇḍānvay sahit arthaḥ — ‘‘तत् असौ सेवकः अपि असेवकः’’ (तत्) te kāraṇathī (असौ) samyagdraṣhṭi jīv (सेवकः अपि) karmanā udayathī thayel chhe je sharīr- pañchendriyaviṣhayasāmagrī, tene bhogave chhe topaṇ (असेवकः) bhogavato nathī. shā kāraṇathī? ‘‘यत् ना विषयसेवने अपि विषयसेवनस्य स्वं फलं न अश्नुते’’ (यत्) je kāraṇathī (ना) samyagdraṣhṭi jīv (विषयसेवने अपि) pañchendriyasambandhī viṣhayone seve chhe topaṇ (विषयसेवनस्य स्वं फलं) pañchendriyabhoganun phaḷ chhe gnānāvaraṇādi karmano bandh, tene (न अश्नुते) pāmato nathī. evun paṇ shā kāraṇathī? ‘‘ज्ञानवैभवविरागताबलात्’’ (ज्ञानवैभव) shuddhasvarūpano anubhav, teno mahimā, te kāraṇathī athavā (विरागताबलात्) karmanā udayathī chhe viṣhayanun sukh, jīvanun svarūp nathī, tethī viṣhayasukhamān rati ūpajatī nathī, udāsabhāv chhe, e kāraṇathī karmabandh thato nathī. bhāvārtha ām chhe ke — samyagdraṣhṭi je bhog bhogave chhe te nirjarānimitte chhe. 3 – 135.