kahānajainashāstramāḷā ]
je (बोध) gnānaguṇ, te chhe (वपुषं) sharīr jenun, evo chhe. shun karīne (anubhave chhe)? ‘‘सर्वाम् एव शङ्कां विहाय’’ (सर्वाम् एव) sāt prakāranā (शङ्कां) bhayane (विहाय) chhoḍīne. je rīte bhay chhūṭe chhe te kahe chhe — ‘‘निसर्गनिर्भयतया’’ (निसर्ग) svabhāvathī (निर्भयतया) bhayarahitapaṇun hovāne līdhe. bhāvārtha ām chhe ke — samyagdraṣhṭi jīvono nirbhay svabhāv chhe, tethī sahaj ja anek prakāranā pariṣhah-upasargano bhay nathī. tethī samyagdraṣhṭi jīvane karmano bandh nathī, nirjarā chhe. kaī rīte chhe nirbhayapaṇun? ‘‘स्वयं’’ evun sahaj chhe. 22 – 154.
श्चिल्लोकं स्वयमेव केवलमयं यल्लोकयत्येककः ।
निश्शंकः सततं स्वयं स सहजं ज्ञानं सदा विन्दति ।।२३-१५५।।
khaṇḍānvay sahit arthaḥ — ‘‘सः सहजं ज्ञानं स्वयं सततं सदा विन्दति’’ (सः) samyagdraṣhṭi jīv (सहजं) svabhāvathī ja (ज्ञानं) shuddha chaitanyavastune (विन्दति) anubhave chhe – āsvāde chhe. kaī rīte anubhave chhe? (स्वयं) potāthī potāne anubhave chhe. kyā kāḷe? (सततं) nirantarapaṇe (सदा) atīt-anāgat-vartamānamān anubhave chhe. kevo chhe samyagdraṣhṭi jīv? ‘‘निःशङ्कः’’ sāt bhayathī rahit chhe. shāthī? kāraṇ ke ‘‘तस्य तद्भीः कुतः अस्ति’’ (तस्य) te samyagdraṣhṭine (तद्भीः) ihalokabhay, paralokabhay (कुतः अस्ति) kyāthī hoy? arthāt nathī hoto. jevo vichār karatān bhay hoto nathī te kahe chhe — ‘‘तव अयं लोकः तदपरः अपरः न’’ (तव) he jīv! tāro (अयं लोकः) vidyamān chhe je chidrūpamātra te lok chhe, (तद्-अपरः) tenāthī anya je kāī chhe ihalok, paralok, — vivaraṇaḥ ihalok arthāt vartamān paryāy, te viṣhe evī chintā ke paryāy paryant sāmagrī raheshe ke nahi rahe; paralok arthāt ahīnthī marīne sārī gatimān jaīsh ke nahi jāun evī chintā; — evo je (अपरः) ihalok paralok paryāyarūp te (न) jīvanun svarūp nathī; ‘‘यत् एषः अयं लोकः केवलं चिल्लोकं स्वयं एव लोकयति’’ (यत्) kāraṇ ke (एषः अयं लोकः) astirūp chhe