Samyak Darshan Part 7 8 (Gujarati). Pad 31.

સમ્યગ્દર્શન )

( સ્વાનુભૂતિ-પ્રકાશ : ૧૭૩

શી વાત! બરફની વચ્ચે રહેલા જીવને જેમ ઠંડક – ઠંડક ને ઠંડક જ

હોય, એમ અસંખ્ય પ્રદેશે ચૈતન્યની અનુભૂતિમાં રહેલા મને, મારા
સ્વઉપયોગમાં બસ, આનંદ – આનંદ ને આનંદ જ હતો. ।।૩૦।।

(૩૧)

પ્રવાહ તૂટયો અનાદિ મિથ્યા ભાવનો,
સર્વે છૂટયો પર તણો સંબંધ જો;
એક જ આ બસ! શોભે આતમ માહરો,

સાધક ધારા ઊપડી સિદ્ધિધામ જો.....

આ આત્માને જ્યારે સ્વાનુભૂતિ થઈ ત્યારે સાધકધારાનો

પ્રવાહ ઊપડયો. અનાદિથી ચાલી રહેલો મિથ્યાત્વભાવનો પ્રવાહ –
કે જે છેલ્લા થોડા વખતથી તો એકદમ મંદ – મંદ થતો જતો હતો,
એકદમ એની ધારા તૂટતી જતી હતી – એવો તે અનાદિ મિથ્યા
ભાવનો પ્રવાહ સર્વથા છૂટી ગયો, અને પરનો સંબંધ – પર સાથેના
એકત્વનો સંબંધ પણ છૂટી ગયો; અને સ્વાનુભૂતિમાં તો બસ, એક
મારા પોતાના આત્મા સાથે જ સંબંધ હતો. – ‘સંબંધ’ પણ શું
કહેવો? – એકલો હું સ્વાનુભૂતિસ્વરુપ આત્મા જ શોભતો હતો.

અહા, જેમાં એક આત્માની જ શોભા છે, આત્મા પોતે એકલો –
એકલો જ પોતાના સ્વરુપની અદ્ભુતતાથી જ, પોતાના આનંદથી,
પોતાની જ્ઞાનદશાથી, પોતાની વૈરાગ્યપરિણતિથી અત્યંત – અત્યંત
શોભી રહ્યો છે. આવી અનુભૂતિમાં શોભતો મારો આત્મા
સાધકભાવ જગાડીને સિદ્ધિધામ તરફ ઊપડયો, સિદ્ધિનગરી
તરફનો એનો પ્રવાસ ચાલુ થઈ ગયો. અહો! એ પરમ તૃપ્તિ, એ

પરમ સંતોષ! ઇષ્ટપદની પ્રાપ્તિની એ તૃપ્તિ – એની શી વાત!

મારું જીવન, મારો આત્મા બધું ધન્ય બન્યું. ।।૩૧।।

< Previous Page Next Page >