૧૪ : એક ગજરાજની આત્મકથા )
( સમ્યગ્દર્શન
મોક્ષસાધક તે હાથીને દેખીને વનના વાંદરા પણ રાજી થતા
હતા ને ફળ વગેરે લાવીને તેની સેવા કરતા હતા. એકવાર
સરોવરમાં પાણી પીવા જતાં તે વજ્રઘોષ – હાથી કાદવમાં ખૂંચી
ગયો; ત્યારે એક ભયંકર સર્પ તેને કરડયો.....ને હાથી સમાધિમરણ
કરીને સ્વર્ગમાં ગયો.
એ સર્પ કોણ છે? તે હાથીનો જ પૂર્વભવનો ભાઈ કમઠ છે
– જે મરીને સર્પ થયો છે. ભવિષ્યમાં હાથીનો જીવ જ્યારે
પારસનાથ – તીર્થંકર થયા ત્યારે તે સર્પનો જ જીવ ‘સંવરદેવ’ થઈ
ને તેમની જ સમીપમાં સમ્યગ્દર્શન પામીને મોક્ષમાર્ગી થયો.
‘પારસના સંગે લોઢું સોનું બની ગયું.’
(તે હાથી અને તે સર્પના વચ્ચેના અનેક ભવોનું સચિત્ર
આનંદકારી વર્ણન આપ ‘મહાપુરાણ’માં વાંચજો.)