Sattasvarup-Gujarati (Devanagari transliteration). Page: 12.

१२ ]

[ सत्तास्वरूप

लावे. ज्यां सुधी पोतानो रोग न जाय त्यां सुधी ए वैद्यनो
सेवक – अनुचर थई प्रवर्ते. नाडी देखाडवा, औषधि लेवा,

दुःखी – सुखी अवस्थानी पूछपरछ करवा, खान-पानादि पथ्यनो

विधान पूछवा वा तेमने रोग दूर थयो छे, तेथी पोताने धैर्य –

हर्ष अने विश्राम आपवा वा तेनी मुद्रा जोवा इत्यादि प्रयोजन
अर्थे वारंवार वैद्यना घेर आव्या करे तथा तेनी १सुश्रूषा – पूजा

कर्या करे अने तेओ औषधि दर्शावे ते विधिपूर्वक ले वा
पथ्यादिनी सावधानी राखे. पछी ज्यारे तेने रोग दूर थाय
त्यारे ते सुखअवस्थामां प्राप्त थाय. ए प्रमाणे निरोगता थवानुं
मूळ कारण साचो वैद्य ठर्यो. कारण वैद्य विना रोग केवी रीते
जाय तथा रोग गया विना सुखी केवी रीते थाय! माटे प्रथम
अवस्थामां

२अव्याप्ति, ३अतिव्याप्ति अने १असंभव ए त्रण

१. सुश्रूषा = सेवा.
२. अव्याप्ति = ज्यां लक्षण लक्ष्यना पूरा भागमां (ओळखवा

योग्य रीते पूरी वस्तुमां) न मळी आवे त्यां अव्याप्ति दोष आवे
छे. दा.त. रोग ते जीवनुं लक्षण गणवाथी रागथी बधा जीवो
एटले के सिद्ध जीवो ओळखाता नथी, तेथी राग ते लक्ष्य जीवना
एक भागमां रहेतुं होवाथी अव्याप्ति दोष आवे छे.

३. अतिव्याप्ति = जो लक्षण अलक्ष्य (न ओळखवा योग्य वस्तु)मां

पण मळी आवे तो त्यां अतिव्याप्ति दोष आवे छे. दा.त.
आत्मानुं लक्षण अरूपी गणवाथी अरूपी गुण आकाशादि
पदार्थमां पण होवाथी एकलुं जीव द्रव्य ज ओळखातुं नथी. पण
ते लक्षण वडे बीजा द्रव्यो ओळखाई जता होवाथी अतिव्याप्ति
दोष आवे छे.

< Previous Page Next Page >