२० ]
[ सत्तास्वरूप
१अतिशयोनुं स्वरूप अन्यथा कहेतो नथी, पोते अविनय
देखे तो तेनो २प्रबंध करतो नथी तथा साचा देवादिकना
प्रतिमाजीनो अविनयादि थतो होय तो त्यांथी पोते पोताने
बचावतो रहे छे. ए ज प्रमाणे शास्त्रादिनुं पण जाणवुं.
ए प्रमाणे अन्यदेवादिकथी संबंध छोडवो एनुं ज नाम
गृहितमिथ्यात्वनुं छूटवुं छे.
साचा देवादिकथी साची प्रवृत्ति व्यवहाररूप विषय
कषायादिना आश्रयरहित करवाथी गृहितमिथ्यात्व छूटशे, तेथी
तमे अन्य देवादिथी तो परीक्षा कर्या विना ज संबंध छोड्यो,
परंतु साचा देवादिकमां तो जेवी आगळ बीजाओथी साची
लगनी हती तेवी प्रीति न थई ते तमे तमारा परिणामोमां
विचार करीने जुओ! कारण के – अंतरंग प्रीतिनुं कार्य बहार
जणाया विना न रहे. तेथी गृहस्थी छे तेने आ सुगममार्गरूप
कल्याणनी वात छे (कहीए छीए,) के वर्तमान क्षेत्र – काळमां
बधाय पोतपोताना देवादिकथी प्रवृत्ति करे छे, अने तमे पण
धन, कुटुंबादिकनुं पोषण, भोग – रोगादिक वा विवाहादि कार्योमां
जेवा प्रवर्तो छो तेवा ज पदयोग्य नाना प्रकारपूर्वक ते ज रूपे
प्रवर्तो छो, ज्यां सुधी तमारामां विशेषधर्मवासना न वधे त्यां
सुधी तेना हिस्सा जेटलुं धनादिक तो आना अर्थे लगाव्या करो!
१. अतिशय = खास प्रकारनुं उत्कृष्ट अलौकिक पुण्य जे
सम्यग्दर्शननी भूमिकामां बंधाय छे ते
२. प्रबंध = स्वीकार.