तमने रत्नत्रयनुं साधन नथी थयुं, तेथी
कार्य तो करो छो ज पण तेमां आटलुं विशेष करवुं के
करी दर्शनादिक करो. जेमां चित्त पण सारी रीते स्थिर थाय,
सुख पण वर्तमानमां उपजे तथा आस्था पण कायम रहे
त्यारे पोते अन्यनो चलित कर्यो चलित थाय नहि. माटे
सर्वथी प्रथम अर्हंतसर्वज्ञनो निर्णय करवारूप कार्य करवुं, ए
ज श्रीगुरुनी मूळ शिक्षा छे.
स्वानुभव वडे निर्णय करीने जैनी थशे ते ज मोक्षमार्गरूप
साचुं फळ पामशे तथा सातिशय पुण्यबंध करशे. तथा जे आ
वातो द्वारा निर्णय तो नहि करे अने कुलक्रमथी, व्यवहाररूप
वा बाह्यगुणोना आश्रयथी, शास्त्रोथी सांभळीने तेनाथी
पोतानुं भलुं थवुं जाणीने तथा पंचायत संबंधना आश्रयथी
तेमनो सेवक थई अज्ञानविनयादिरूप प्रवर्तशे, तेने साचुं
निश्चयस्वरूप फळ तो आवशे नहि पण मात्र पुण्यबंध थई