श्री दिगंबर जैन स्वाध्यायमंदिर टस्ट, सोनगढ -
हुं पर तणो नहि, पर न मारां, ज्ञान केवळ एक हुं
— जे एम ध्यावे, ध्यानकाळे तेह शुद्धात्मा बने. १९१.
ए रीत दर्शन-ज्ञान छे, इन्द्रिय-अतीत महार्थ छे,
मानुं हुं — आलंबन रहित, जीव शुद्ध, निश्चळ ध्रुव छे. १९२.
लक्ष्मी, शरीर, सुखदुःख अथवा शत्रुमित्र जनो अरे!
जीवने नथी कंई ध्रुव, ध्रुव उपयोग-आत्मक जीव छे. १९३.
— आ जाणी, शुद्धात्मा बनी, ध्यावे परम निज आत्मने,
साकार अण-आकार हो, ते मोहग्रंथि क्षय करे. १९४.
हणी मोहग्रंथि, क्षय करी रागादि, समसुखदुःख जे
जीव परिणमे श्रामण्यमां, ते सौख्य अक्षयने लहे. १९५.
जे मोहमळ करी नष्ट, विषयविरक्त थई, मन रोकीने,
आत्मस्वभावे स्थित छे, ते आत्मने ध्यानार छे. १९६.
शा अर्थने ध्यावे श्रमण, जे नष्टघातिकर्म छे,
प्रत्यक्षसर्वपदार्थ ने ज्ञेयान्तप्राप्त, निःशंक छे? १९७.
बाधा रहित, सकलात्ममां संपूर्णसुखज्ञानाढ्य जे,
इन्द्रिय-अतीत अनिन्द्रि ते ध्यावे परम आनंदने. १९८.
श्रमणो, जिनो, तीर्थंकरो आ रीत सेवी मार्गने
सिद्धि वर्या; नमुं तेमने, निर्वाणना ते मार्गने. १९९.
ए रीत तेथी आत्मने ज्ञायकस्वभावी जाणीने,
निर्ममपणे रही स्थित आ परिवर्जुं छुं हुं ममत्वने. २००.
श्री प्रवचनसार-पद्यानुवाद ]
[ ५९