श्री दिगंबर जैन स्वाध्यायमंदिर टस्ट, सोनगढ -
जे हीनगुण होवा छतां ‘हुं पण श्रमण छुं’ मद करे,
इच्छे विनय गुण-अधिक पास, अनंतसंसारी बने. २६६.
मुनि अधिकगुण हीनगुण प्रति वर्ते यदि विनयादिमां,
तो भ्रष्ट थाय चरित्रथी उपयुक्त मिथ्या भावमां. २६७.
सूत्रार्थपदनिश्चय, कषायप्रशांति, तप-अधिकत्व छे,
ते पण असंयत थाय, जो छोडे न लौकिक-संगने. २६८.
निर्ग्रंथरूप दीक्षा वडे संयमतपे संयुक्त जे,
लौकिक कह्यो तेने य, जो छोडे न ऐहिक कर्मने. २६९.
तेथी श्रमणने होय जो दुखमुक्ति केरी भावना,
तो नित्य वसवुं समान अगर विशेष गुणीना संगमां. २७०.
समयस्थ हो पण सेवी भ्रम अयथा ग्रहे जे अर्थने,
अत्यंतफळसमृद्ध भावी काळमां जीव ते भमे. २७१.
अयथाचरणहीन, सूत्र-अर्थसुनिश्चयी उपशांत जे,
ते पूर्ण साधु अफळ आ संसारमां चिर नहि रहे. २७२.
जाणी यथार्थ पदार्थने, तजी संग अंतर्बाह्यने,
आसक्त नहि विषयो विषे जे, ‘शुद्ध’ भाख्या तेमने. २७३.
रे ! शुद्धने श्रामण्य भाख्युं, ज्ञान दर्शन शुद्धने,
छे शुद्धने निर्वाण, शुद्ध ज सिद्ध, प्रणमुं तेहने. २७४.
साकार अण-आकार चर्यायुक्त आ उपदेशने
जे जाणतो, ते अल्प काळे सार प्रवचननो लहे. २७५.
❁
६६ ]
[ शास्त्र-स्वाध्याय