૧૪૦ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર
વસ્ત્રાભૂષણ ઇન્દ્રો લાવે, મધ્ય લોક મોઝાર;
જન્મકલ્યાણકે જિનને પહેરાવે, ઇન્દ્ર પૂજે ભગવાન. – વધાવું.
બાગ બગીચા વાવડી સોહે, અભિષેક ઘંટા નાદ;
મુક્તિની રમણિકતા આવી, માનસ્તંભને દ્વાર. – વધાવું.
જ્ઞાયક છો પ્રભુ વિશ્વતણા એ, અનંત ગુણના નાથ;
આતમપદ દાતાર છો પ્રભુ, ચિદ્સ્વરૂપ શણગાર. – વધાવું.
કલ્પવૃક્ષ મુજ આંગણે ફળીયો, મનચિંતિત દાતાર,
ત્રણ ભુવનના નાથ પધાર્યા, ગુરુજીને હરખ ન માય. – વધાવું.
કહાન ગુરુના પરમ પ્રતાપે, ભેટ્યા શ્રી માનથંભ;
જિનવર ૠદ્ધિ નજરે નિહાળી, હૈડું હરખી જાય. – વધાવું.
પંચમકાળે વિરહ ભૂલાવ્યા, ભેટાડ્યા ભગવંત;
જિનેન્દ્રદેવના રહસ્ય ખોલ્યાં, એ કહાનપ્રભુ જયવંત. – વધાવું.
❑
શ્રી જિન – સ્તવન
(હલમલતો હાથી – રાગ)
રત્નનું પારણું ને મણિરત્ને જડીયું,
રેશમની દોરીએ ઝૂલાવે માતાજી લાલ;
ત્રિલોકીનાથ આજે ઝૂલે પારણીયે.
સુરેન્દ્રો સહુ મળી જિનને ઝૂલાવે,
પોઢે પારણીયે, માતાજી નંદન લાલ;
ત્રિલોકીનાથ આજે ઝૂલે પારણીયે.