૧૬૮ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર
ખેવૈં દેવ ગલિનમેં ઘટ ભરિ ધૂપ સુગન્ધ સુહાઈ,
મંદ સુગન્ધ પ્રતાપ પવનવન, દશહૂં દિશિ એં છાઈ;
ગરુડાદિકકે ચિન્હ અલંકૃત ધ્વજ ચહું ઓર વિરાજૈ,
તોરન વંદનવારી સોહૈ નવનિધિકી છબિ છાજૈ. ૯
દેવી દેવ ખડે દરવાની, દેખિ બહુત સુખ પાવૈ,
સમ્યક્વંત મહાશ્રદ્ધાની ભવિસોં પ્રીતિ બઢાવૈ;
તીન કોટિકે મધ્ય જિનેશ્વર ગન્ધકુટી સુખદાઈ,
અંતરીક્ષ સિંહાસન ઉપર, રાજૈ ત્રિભુવન રાઈ. ૧૦
મણિમય તીન સિંહાસન શોભા, વરણત પાર ન પાઊં,
પ્રભુકે ચરણકમલતલ શોભે, મનમોદિત સિર નાઊં;
ચન્દ્રકાંતિસમ દીપ્તિ મનોહર, તીન છત્ર છબિ આખી,
તીન ભુવન ઇશ્વર તાકે હૈં, માનોં વે સબ સાખી. ૧૧
દુન્દુભિ શબ્દ ગહિર અતિ બાજૈ, ઉપમા વરનિ ન જાઈ,
તીન ભુવન જીવન પ્રતિ ભાખેં જયઘોષણ સુખદાઈ;
કલ્પતરૂ વસુ પુષ્પ સુગન્ધિત ગંધોદકકી વર્ષા,
દેવી દેવ કરેં નિશિવાસર, ભવિ જીવન મન હર્ષા. ૧૨
તરુ અશોક કી ઉપમા વરણત ભવિજન પાર ન પાવૈ,
રોગ વિયોગ દુખી જન દર્શત, તુરતહિં શોક નશાવૈ;
કુન્દપુહુપ સમ શ્વેત મનોહર, ચૌસઠ ચમર ઢુરાહીં.
માનોં નિરમલ સુરગિરિકે તટ, ઝરના ઝમકિ ઝરાહીં. ૧૩
પ્રભુતન શ્રી ભામંડલકી દ્યુતિ, અદ્ભુત તેજ વિરાજૈ,
જાકી દીપ્તિ મનોહર આગે, કોટિ દિવાકર લાજૈ;