સ્તવનમાળા ][ ૩૩
જનમ જરા મરણ યે પ્રબલ ત્રય નગ્ર તે,
ધ્યાન રૂપી અગ્નિબાન કર દગ્ધ તે;
શાશ્વતા સિદ્ધપદ પાય ગન સિદ્ધ તે,
દ્યો હમેં પંચમો જ્ઞાન પરિસિદ્ધ જે. ૩
જ્ઞાન દર્શન તપા વીર્જ ચારિત્ર યે,
પંચ આચાર કે ધાર આચાર્ય જે;
યેહિ પંચાગ્નિકે સાધવા લે તપી,
સંઘ મુનિ તા વિષે પરમ નાયક જપી. ૪
સમ્યક્ત્વ રત્નાદિ ગંભીર ગુન ધાર હૈ,
અંગ દ્વાદશ શ્રુતિજ્ઞાન – દધિ પાર હૈ;
સૂર હોતે શિવગરૂપ લક્ષ્મી યદા,
દ્યો હમેં સરસ્વતી અંત રહિતે સદા. ૫
ઘોર અતિ રૌદ્ર દુઃખ થાન ભયાનક દિખૈં,
જગતરૂપી વ જડ અરણ તિહિકે વિષૈં;
વદન વિકરાલ નખ કઠિન તીક્ષન દિખૈં,
પાપરૂપી ઇસા સિંહ જિહિકે વિષૈં. ૬
મુક્તિરૂપી સુગમ પંથતેં ભ્રષ્ટ હૈ,
મોહ મિથ્યા કુતપ સેય અતિ કષ્ટ હૈ;
ઇસે ભવિ જીવ શિવમાર્ગ પરકાશતે,
દ્યો હમેં શ્રેષ્ઠ પાઠક પઠન પાઠ તે. ૭
ઉગ્ર તપ ચરનકર અંગ શોષિત ભયા,
ધર્મ અરૂ શુક્લ જુગ ધ્યાનમાંહી ઠયા;