स्तवनमाळा ][ ९९
महाविदेहमां चालीया रे लाल,
सीमंधरनाथने निहाळीया रे लाल...आचार्य.
दिव्यध्वनिना सूर सुणीया रे लाल,
आतममांही ओगाळीया रे लाल...आचार्य.
जिन दर्शन चित्त ऊछळ्या रे लाल,
भरते आवीने बोध छूटीया रे लाल...आचार्य.
थोके थाय मुनि अर्जिका रे लाल,
व्रतधारी घणा सामटा रे लाल...आचार्य.
आकाशे पाताळे एक थांभलो रे लाल,
जगत नभे संतो वडे रे लाल...आचार्य.
वनवासी ए मुनिसंतनी रे लाल,
आतमशक्तिनी शुं वातडी रे लाल...आचार्य.
कहानदेवे कुंदकुंद ओळख्या रे लाल,
बहु (जीवो) संबोध्या कळिकाळमां रे लाल...आचार्य.
आतमयोगी आ जागीयो रे लाल,
आतमनाद वगाडीया रे लाल...आचार्य.
कुंद – कहान सेवक अंतरे वसो रे लाल;
झट तारजो तारणहार छो रे लाल...आचार्य.
श्री जिन – स्तवन
(अयोध्या नगरीमां जनमीया रे लाल – ए राग)
समवसरण सोहामणा रे लाल.
जिनेन्द्रनाथ ज्यां विराजता रे लाल.
समवसरण सोहामणा रे लाल.