९२ ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा
परिवज्जिय सुहुमाणं सेसतिरिक्खाण पुण्णदेहाणं ।
इक्को भागो होदि हु संखातीदा अपुण्णाणं ।।१५६।।
परिवर्जयित्वा सूक्ष्माणां शेषतिरश्चां पूर्णदेहानाम् ।
एकः भागः भवति स्फु टं संख्यातीताः अपूर्णानाम् ।।१५६।।
अर्थः — सूक्ष्म जीवोने छोडी बाकीना जे तिर्यंचो छे तेमनो एक भाग तो पर्याप्त छे तथा बहुभाग असंख्यात अपर्याप्त छे.
भावार्थः — बादर जीवोमां पर्याप्त थोडा छे अने अपर्याप्त घणा छे.
सुहुमापज्जत्ताणं एगो भागो हवेइ णियमेण ।
संखिज्जा खलु भागा तेसिं पज्जत्तिदेहाणं ।।१५७।।
सूक्ष्मलब्ध्यपर्याप्तानां एकः भागः भवति नियमेन ।
संख्याताः खलु भागाः तेषां पर्याप्तदेहानाम् ।।१५७।।
अर्थः — सूक्ष्म-पर्याप्त जीवो संख्यातभाग छे. तेमां अपर्याप्तक- जीवो एक भाग प्रमाण छे.
भावार्थः — सूक्ष्म जीवोमां पर्याप्त घणा छे अने अपर्याप्त थोडा छे.
संखिज्जगुणा देवा अंतिमपडलादु आणदं जाव ।
तत्तो असंखगुणिदा सोहम्मं जाव पडिपडलं ।।१५८।।
संख्यातगुणाः देवाः अन्तिमपटलात् आनतं यावत् ।
ततः असंख्यातगुणाः सौधर्मं यावत् प्रतिपटलम् ।।१५८।।
अर्थः — अनुत्तरविमान नामना अंतिम पटलथी मांडीने नीचेना आनतस्वर्गना पटल सुधीमां देव छे ते संख्यातगुणा छे अने ते पछीना नीचे सौधर्मस्वर्ग सुधीमां पटल पटल प्रति असंख्यातगुणा छे.
सत्तमणारयहिंतो असंखगुणिदा हवंति णेरइया ।
जाव य पढमं णरयं बहुदुक्खा होंति हेट्ठिट्ठा ।।१५९।।