Swami Kartikeyanupreksha-Gujarati (Devanagari transliteration). Gatha: 163-164.

< Previous Page   Next Page >


Page 94 of 297
PDF/HTML Page 118 of 321

 

९४ ]

[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा
द्वाविंशतिसप्तसहस्राणि पृथ्वीतोयानां आयुष्कं भवति
अग्नीनां त्रीणि दिनानि त्रीणि सहस्राणि वायूनाम् ।।१६२।।

अर्थःपृथ्वीकायिक जीवोनुं उत्कृष्ट आयु बावीस हजार वर्षनुं छे, अप्कायिक जीवोनुं उत्कृष्ट आयु सात हजार वर्षनुं छे, अग्निकायिक जीवोनुं उत्कृष्ट आयु त्रण दिवसनुं छे तथा वायुकायिक जीवोनुं उत्कृष्ट आयु त्रण हजार वर्षनुं छे.

हवे बे इन्द्रिय आदिनुं उत्कृष्ट आयु कहे छेः

बारसवास वियक्खे एगुणवण्णा दिणाणि तेयक्खे
चउरक्खे छम्मासा पंचक्खे तिण्णि पल्लाणि ।।१६३।।
द्वादशवर्षाणि द्वयक्षे एकोनपंचाशत् दिनानि त्र्यक्षे
चतुरक्षे षण्मासाः पंचाक्षे त्रीणि पल्यानि ।।१६३।।

अर्थःबे इन्द्रिय जीवोनुं उत्कृष्ट आयु बार वर्षनुं छे, त्रण इन्द्रिय जीवोनुं उत्कृष्ट आयु ओगणपचास (४९) दिवसनुं छे, चार इन्द्रिय जीवोनुं उत्कृष्ट आयु छ महिनानुं छे तथा पंचेन्द्रिय जीवोनुं उत्कृष्ट आयु भोगभूमिनी अपेक्षाए त्रण पल्यनुं छे.

हवे बधांय तिर्यंच अने मनुष्योनुं जघन्य आयु कहे छेः

सव्वजहण्णं आऊ लद्धियपुण्णाण सव्वजीवाणं
मज्झिमहीणमुहुत्तं पज्जतिजुदाण णिक्किट्ठं ।।१६४।।
सर्वजघन्यं आयुः लब्ध्यपर्याप्तानां सर्वजीवानाम्
मध्यमहीनमुहूर्तं पर्याप्तियुतानां निःकृष्टम् ।।१६४।।

अर्थःलब्ध्यपर्याप्तक सर्व जीवोनुं जघन्य आयु मध्यम हीनमुहूर्त छे अने ते क्षुद्रभवमात्र जाणवुं अर्थात् एक उच्छ्वासना अढारमां भागमात्र छे वळी एकेन्द्रियादिथी मांडीने कर्मभूमिनां तिर्यंच- मनुष्य ए बधाय पर्याप्त जीवोनुं जघन्य आयु पण मध्यम हीनमुहूर्त छे अने ते पहेलानाथी मोटुं मध्यम अंतर्मुहूर्त छे.