भत्तीए पुज्जमाणो विंतरदेवो वि देदि जदि लच्छी ।
तो किं धम्मं कीरदि एवं चिंतेइ सद्दिट्ठी ।।३२०।।
भक्त्या पूज्यमानः व्यन्तरदेवः अपि ददाति यदि लक्ष्मीम् ।
तत् किं धर्मः क्रियते एवं चिन्तयति सद्दृष्टिः ।।३२०।।
अर्थः — व्यंतरदेवने ज भक्तिपूर्वक पूजतां जो ते लक्ष्मी आपे
छे तो धर्म करवानुं प्रयोजन शुं? एम सम्यग्द्रष्टि विचारे छे.
भावार्थः — प्रयोजन तो लक्ष्मीनुं छे. व्यंतरदेवने ज पूजतां ते
लक्ष्मी आपे छे तो धर्म शा माटे सेववो? वळी मोक्षमार्गना प्रकरणमां
संसारनी लक्ष्मीनो अधिकार पण नथी अने सम्यग्द्रष्टि तो मोक्षमार्गी
छे – संसारनी लक्ष्मीने हेय (छोडवा योग्य) जाणे छे, तेनी वांच्छा ज
करतो नथी. जो पुण्योदयथी मळे तो भले मळो, न मळे तो न मळो!
ते तो मात्र मोक्ष साधवानी ज भावना भावे छे. तेथी ते संसारीदेवादिने
शा माटे पूजे – वंदे? कदी पण तेमने वंदे – पूजे नहि.
हवे सम्यग्द्रष्टिनो विचार कहे छेः —
जं जस्स जम्मि देसे जेण विहाणेण जम्मि कालम्मि ।
णादं जिणेण णियदं जम्मं वा अहव मरणं वा ।।३२१।।
तं तस्स तम्मि देसे तेण विहाणेण तम्मि कालम्मि ।
को सक्कदि वारेदुं इंदो वा तह जिणिंदो वा ।।३२२।।
यत् यस्य यस्मिन् देशे येन विधानेन यस्मिन् काले ।
ज्ञातं जिनेन नियतं जन्म वा अथवा मरणं वा ।।३२१।।
तत् तस्य तस्मिन् देशे तेन विधानेन तस्मिन् काले ।
कः शक्नोति वारयितुं इन्द्रः वा तथा जिनेन्द्रः वा ।।३२२।।
अर्थः — जे जीवने जे देशमां, जे काळमां, जे विधानथी जे जन्म
– मरण उपलक्षणथी दुःख – सुख – रोग – दरिद्रता आदि थवुं सर्वज्ञदेवे जाण्युं
छे, ते ए ज प्रमाणे नियमथी थवानुं छे अने ते जे प्रमाणे थवा योग्य
१७६ ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा