औषध – शास्त्र – अभय ए त्रणे दान आप्यां एम समजवुं.
भावार्थः — भूख – तरसरोग मटवाथी आहारदान ज औषधदान
तुल्य थयुं, आहारना बळथी सुखपूर्वक शास्त्राभ्यास थवाथी ज्ञानदान
पण ए ज (भोजनदान) थयुं, तथा आहारथी ज प्राणोनी रक्षा थाय
छे माटे ए ज अभयदान थयुं. ए प्रमाणे एक भोजनदानमां त्रणे
दान गर्भित थाय छे.
हवे फरीथी दाननुं माहात्म्य कहे छेः —
इहपरलोयणिरीहो दाणं जो देदि परमभत्तीए ।
रयणत्तए सुठविदो संघो सयलो हवे तेण ।।३६५।।
उत्तमपत्तविसेसे उत्तमभत्तीए उत्तमं दाणं ।
एयदिणे वि य दिण्णं इंदसुहं उत्तमं देदि ।।३६६।।
इहपरलोकनिरीहः दानं यः ददाति परमभक्त्या ।
रत्नत्रये सुस्थापितः संघः सकलः भवेत् तेन ।।३६५।।
उत्तमपात्रविशेषे उत्तमभक्त्या उत्तमं दानं ।
एकदिने अपि च दत्तं इन्द्रसुखं उत्तमं ददाति ।।३६६।।
अर्थः — जे पुरुष (श्रावक) आलोक – परलोकना फळनी वांच्छा-
रहित बनी परमभक्तिपूर्वक संघना अर्थे दान आपे छे ते पुरुष सर्व
संघने रत्नत्रय अर्थात् सम्यग्दर्शन – ज्ञान – चारित्रमां स्थाप्यो. वळी
उत्तमपात्रविशेषना अर्थे उत्तमभक्तिपूर्वक एक दिवस पण आपेलुं
उत्तमदान उत्कृष्ट इन्द्रपदनां सुखने आपे छे.
भावार्थः — दान आपवाथी चतुर्विध संघनी स्थिरता थाय छे
एटले दान आपवावाळाए मोक्षमार्ग ज चलाव्यो कहीए छीए. वळी
उत्तमपात्र, दातानी उत्तमभक्ति अने उत्तमदान ए बधी विधि
मळी जतां तेनुं उत्तम ज फळ थाय छे – इन्द्रादिपदनुं सुख प्राप्त
थाय छे.
धर्मानुप्रेक्षा ]
[ २०१