
गुणस्थाननी प्रतिमा अतिचार रहित पळाय छे. त्यां
प्रत्याख्यानावरणकषायना तीव्र
थती जाय छे. त्यां एम कह्युं छे के घरनुं स्वामिपणुं छोडी गृहकार्य
तो पुत्रादिकने सोंपे तथा पोते कषायहानिना प्रमाणमां प्रतिमानी प्रतिज्ञा
अंगीकार करतो जाय. ज्यां सुधी सकलसंयम न ग्रहण करे त्यां सुधी
चिंतवनमां रही समाधिपूर्वक प्राण छोडे ते साधक कहेवाय छे. एवुं
व्याख्यान छे.
आपे, एक भाग पोताना भोगमां खरच करे, एक भाग पोताना
स्वजनसमूहना व्यवहारमां खर्चे अने बाकीना बे भाग अनामत भंडार
तरीके राखे. ते द्रव्य कोई मोटा पूजन वा प्रभावनामां अथवा काळ
तथा पहेलांनी गाथाना कथनमां अन्य ग्रंथोनां कथन सधाय छे. कथन
घणुं कर्युं छे ते बधुं संस्कृत टीकाथी जाणवुं, अहीं तो गाथानो ज अर्थ
संक्षेपमां लख्यो छे, विशेष जाणवानी इच्छा होय तेणे रयणसार,
वसुनंदीकृत श्रावकाचार, रत्नकरंडश्रावकाचार, पुरुषार्थसिद्धियुपाय,
अमितगतिश्रावकाचार अने प्राकृतदोहाबंधश्रावकाचार इत्यादि ग्रंथोथी
जाणवुं. अहीं संक्षेपमां कथन कर्युं छे. ए प्रमाणे बारभेदरूप
श्रावकधर्मनुं वर्णन कर्युं.