छे के – सिद्धान्तमां आम पण कह्युं छे, के अल्प अपराध लागतां पण
जो घणुं पुण्य थतुं होय तो एवुं कार्य गृहस्थे करवुं योग्य छे. गृहस्थ
तो जेमां नफो जाणे ते कार्य करे; जेम थोडुं द्रव्य आपतां पण जो घणुं
द्रव्य आवतुं होय तो ते कार्य करे छे. पण मुनिने एवां कार्य होतां
नथी. तेने तो सर्वथा यत्नपूर्वक ज प्रवर्तवुं योग्य छे एम समजवुं.
देवगुरूण णिमित्तं हिंसारंभो वि होदि जदि धम्मो ।
हिंसारहिदो धम्मो इदि जिणवयणं हवे अलियं ।।४०७।।
देवगुर्वोः निमित्तं हिंसारम्भः अपि भवति यदि धर्मः ।
हिंसारहितः धर्मः इति जिनवचनं भवेत् अलीकम् ।।४०७।।
अर्थः — देवगुरुना अर्थे हिंसानो आरंभ पण जो यतिनो धर्म
होय तो जिनभगवाननां एवां वचन छे के ‘धर्म हिंसा रहित छे’ ए
वचन जूठ ठरे.
भावार्थः — भगवाने धर्म तो हिंसा रहित कह्यो छे माटे देव
-गुरुना कार्य अर्थे पण मुनि हिंसानो आरंभ न करे, श्वेतांबर कहे छे
ते मिथ्या छे.
हवे धर्मनुं दुर्लभपणुं दर्शावे छेः —
इदि एसो जिणधम्मो अलद्धपुव्वो अणाइकाले वि ।
मिछत्तसंजुदाणं जीवाणं लद्धिहीणाणं ।।४०८।।
इति एषः जिनधर्मः अलब्धपूर्वः अनादिकाले अपि ।
मिथ्यात्वसंयुतानां जीवानां लब्धिहीनानाम् ।।४०८।।
अर्थः — ए प्रमाणे जे जीव अनादिकाळथी मिथ्यात्वसंयुक्त छे,
जेने काळादि लब्धि प्राप्त थई नथी, तेने आ जिनेश्वरदेवनो धर्म
अलब्धपूर्व छे अर्थात् पूर्वे कदी पण ते पाम्यो नथी.
भावार्थः — जीवोने अनादिकाळथी मिथ्यात्वनी अलट (गांठ)
एवी छे के तेने जीव – अजीवादि तत्त्वार्थोनुं श्रद्धान कदी पण थयुं नथी
२३४ ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा