भावार्थः — वात्सल्यगुणमां धर्मानुराग प्रधान होय छे.
धर्मात्मापुरुषोमां जेने उत्कृष्टपणे भक्ति – अनुराग होय, तेओमां
प्रियवचन सहित जे प्रवर्ते, तेमनां भोजन – गमन – आगमन आदि
क्रियामां अनुचर जेवो बनी जे प्रवर्ते तथा गाय – वाछरडा जेवी प्रीति
राखे तेने वात्सल्यगुण होय छे.
हवे प्रभावनागुण कहे छेः —
जो दसभेयं धम्मं भव्वजणाणं पयासदे विमलं ।
अप्पाणं पि पयासदि णाणेण पहावणा तस्स ।।४२२।।
यः दशभेदं धर्मं भव्यजनानां प्रकाशयति विमलम् ।
आत्मानं अपि प्रकाशयति ज्ञानेन प्रभावना तस्य ।।४२२।।
अर्थः — जे सम्यग्द्रष्टि, भव्यजीवोनी पासे पोताना ज्ञान द्वारा
दशभेदरूप धर्मने प्रगट करे, तथा पोताना आत्माने पण दशप्रकाररूप
धर्मथी प्रकाशित करे तेने प्रभावनागुण होय छे.
भावार्थः — धर्मने विख्यात करवो ते प्रभावनागुण छे, त्यां
उपदेशादिकथी तो परमां धर्मने प्रगट करे तथा पोताना आत्माने पण
दशविधधर्मना अंगीकारथी कर्मकलंकरहित प्रकाशित करे तेने प्रभावनागुण
होय छे.
जिणसासणमाहप्पं बहुविहजुत्तीहिं जो पयासेदि ।
तह तिव्वेण तवेण य पहावणा णिम्मला तस्स ।।४२३।।
जिनशासनमाहात्म्यं बहुविधयुक्तिभिः यः प्रकाशयति ।
तथा तीव्रेण तपसा च प्रभावना निर्मला तस्य ।।४२३।।
अर्थः — जे सम्यग्द्रष्टिपुरुष, पोताना ज्ञानबळथी अनेक प्रकारनी
युक्तिपूर्वक वादिजनोनुं निराकरण करी तथा न्याय, व्याकरण, छंद,
अलंकार अने साहित्यविद्याथी वक्तापणा वा शास्त्ररचना – द्वारा अनेक
धर्मानुप्रेक्षा ]
[ २४३