भावार्थः — अनादि संसारथी मिथ्यात्व वडे भ्रमित एवो आ
प्राणी प्रथम तो धर्मने जाणतो ज नथी. वळी कोई काळलब्धिथी, गुरुना
संयोगथी अने ज्ञानावरणीना क्षयोपशमथी कदापि जाणे छे तो त्यां एने
आचरवो दुर्लभ छे.
हवे धर्मग्रहणनुं माहात्म्य द्रष्टान्तपूर्वक कहे छेः —
जह जीवो कुणइ रइं पुत्तकलत्तेसु कामभोगेसु ।
तह जइ जिणिंदधम्मे तो लीलाए सुहं लहदि ।।४२७।।
यथा जीवः करोति रतिं पुत्रकलत्रेषु कामभोगेषु ।
तथा यदि जिनेन्द्रधर्मे तत् लीलया सुखं लभते ।।४२७।।
अर्थः — जेम आ जीव पुत्र – कलत्रमां तथा काम – भोगमां रति
– प्रीति करे छे तेम जो जिनेन्द्रना वीतरागधर्ममां करे तो लीलामात्र
अल्प काळमां ज सुखने प्राप्त थाय.
भावार्थः — आ प्राणीने जेवी संसारमां तथा इन्द्रियविषयोमां
प्रीति छे, तेवी जो जिनेश्वरना दशलक्षणधर्मस्वरूप वीतरागधर्ममां प्रीति
थाय तो थोडा ज काळमां ते मोक्षने पामे.
हवे कहे छे के जीव लक्ष्मी इच्छे छे पण ते धर्म विना क्यांथी
होय?
लच्छिं वंछेइ णरो णेव सुधम्मेसु आयरं कुणइ ।
बीएण विणा कुत्थ वि किं दीसदि सस्सणिप्पत्ती ।।४२८।।
लक्ष्मीं वांछति नरः नैव सुधर्मेषु आदरं करोति ।
बीजेन विना कुत्र अपि किं दृश्यते सस्यनिष्पत्तिः ।।४२८।।
अर्थः — आ जीव लक्ष्मीने इच्छे छे पण जिनेन्द्रना कहेला
मुनि – श्रावकधर्ममां आदर-प्रीति करतो नथी, परंतु लक्ष्मीनुं कारण तो
धर्म छे एटले ए विना ते क्यांथी आवे? जेम बीज विना धान्यनी
उत्पत्ति क्यांय देखाय छे? नथी देखाती.
२४६ ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा