इय पच्चक्खं पिच्छिय धम्माहम्माण विविहमाहप्पं ।
धम्मं आयरह सया पावं दूरेण परिहरइ ।।४३७।।
इति प्रत्यक्षं दृष्ट्वा धर्माधर्मयोः विविधमाहात्म्यम् ।
धर्मं आचरत सदा पापं दूरेण परिहरत ।।४३७।।
अर्थः — हे प्राणी! आ प्रमाणे धर्म तथा अधर्मनुं अनेक
प्रकारनुं माहात्म्य प्रत्यक्ष जोईने तमे धर्मनुं आचरण करो तथा पापने
दूरथी ज छोडो!
भावार्थः — दश प्रकारथी धर्मनुं स्वरूप कही आचार्यदेवे अधर्मनुं
फळ पण बताव्युं; अने हवे अहीं आ उपदेश आप्यो के, हे प्राणी!
धर्म – अधर्मनुं प्रत्यक्ष फळ लोकमां जोईने तमे धर्मने आचरो तथा पापने
छोडो! आचार्य महान निष्कारण उपकारी छे, पोताने कांई जोईतुं नथी,
मात्र निस्पृह थया थका जीवोना कल्याण अर्थे ज वारंवार कही
प्राणीओने जगाडे छे; एवा श्रीगुरु वंदन – पूजन योग्य छे. ए प्रमाणे
यतिधर्मनुं व्याख्यान कर्युं.
(दोहरो)
मुनि – श्रावकना भेदथी, धर्म बे परकार,
तेने सुणी चिंतवो सतत, ग्रही पामो भवपार.
इति धर्मानुप्रेक्षा समाप्त.
२५० ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा