अध्रुवानुप्रेक्षा ]
[ १३
अर्थः — जे पुरुष पुण्योदयथी वधती जती जे लक्ष्मी, तेने
निरंतर धर्मकार्योमां आपे छे ते पुरुष पंडितजनो वडे स्तुति करवा योग्य
छे अने तेनी ज लक्ष्मी सफळ छे.
भावार्थः — लक्ष्मीने पूजा, प्रतिष्ठा, यात्रा, पात्रदान अने
परोपकार इत्यादि धर्मकार्योमां खरचवाथी ज ते सफळ छे अने
पंडितजनो पण ते दातानी प्रशंसा करे छे.
एवं जो जाणित्ता विहलियलोयाण धम्मजुत्ताणं ।
णिरवेक्खो तं देदि हु तस्स हवे जीवियं सहलं ।।२०।।
एवं यः ज्ञात्वा विफलितलोकेभ्यः धर्मयुक्तेभ्यः ।
निरपेक्षः तां ददाति खलु तस्य भवेत् जीवितं सफलम् ।।२०।।
अर्थः — जे पुरुष उपर कह्या प्रमाणे जाणीने धर्मयुक्त जे
निर्धनजन छे तेमने, प्रत्युपकारनी वांछारहित थईने, ते लक्ष्मीने आपे
छे तेनुं जीवन सफळ छे.
भावार्थः — पोतानुं प्रयोजन साधवा अर्थे तो दान आपवावाळा
जगतमां घणा छे, परंतु जे प्रत्युपकारनी वांछारहितपणे धर्मात्मा तथा
दुःखी-दरिद्र पुरुषोने धन आपे छे तेवा विरला छे अने तेमनुं ज
जीवित सफळ छे.
हवे आगळ मोहनुं माहात्म्य दर्शावे छेः —
जलबुब्बुयसारिच्छं धणजोव्वणजीवियं पि पेच्छंता ।
मण्णंति तो वि णिच्चं अइबलिओ मोहमाहप्पो ।।२१।।
जलबुद्बुदसदृशं धनयौवनजीवितं अपि पश्यन्तः ।
मन्यन्ते तथापि नित्यं अतिबलिष्ठं मोहमाहात्म्यम् ।।२१।।
अर्थः — आ प्राणी धन-यौवन-जीवनने जलना बुदबुदनी
(परपोटा) माफक तुरत विलय पामी जतां जोवा छतां पण तेने नित्य माने
छे ए ज मोटुं आश्चर्य छे — ए ज मोहनुं महा बळवान माहात्म्य छे.