अशरणानुप्रेक्षा ]
[ १५
२. अशरणानुप्रेक्षा
तत्थ भवे किं सरणं जत्थ सुरिंदाण दीसदे विलओ ।
हरिहरबंभादीया कालेण य कवलिया जत्थ ।।२३।।
तत्र भवे किं शरणं यत्र सुरेन्द्राणां दृश्यते विलयः ।
हरिहरब्रह्मादिकाः कालेन च कवलिताः यत्र ।।२३।।
अर्थः — जे संसारमां देवोना इन्द्रोनो पण विनाश जोवामां
आवे छे, ज्यां हरि अर्थात् नारायण, हर अर्थात् रुद्र अने ब्रह्मा
अर्थात् विधाता तथा आदि शब्दथी मोटा मोटा पदवीधारक सर्व काळ
वडे कोळियो बनी गया ते संसारमां शुं शरणरूप छे? कोई पण नहि.
भावार्थः — शरण तेने कहेवाय के ज्यां पोतानी रक्षा थाय, पण
संसारमां तो जेनुं शरण विचारवामां आवे ते पोते ज काळ पामतां नाश
पामी जाय छे, त्यां पछी कोनुं शरण?
हवे तेनुं द्रष्टांत कहे छेः —
सीहस्स कमे पडिदं सारंगं जह ण रक्खदे को वि ।
तह मिच्चुणा य गहिदं जीवं पि ण रक्खदे को वि ।।२४।।
सिंहस्य क्रमे पतितं सारंगं यथा न रक्षति कः अपि ।
तथा मृत्युना च गृहीतं जीवं अपि न रक्षति कः अपि ।।२४।।
अर्थः — जेम जंगलमां सिंहना पग तळे पडेला हरणने कोई
पण रक्षण करवावाळुं नथी तेम आ संसारमां काळ वडे ग्रहायेला
प्राणीने कोई पण रक्षण आपी शकतुं नथी.
भावार्थः — जंगलमां सिंह कोई हरणने (पोताना) पगतळे पकडे
त्यां तेनुं कोण रक्षण करे? ए ज प्रमाणे आ, काळनुं द्रष्टांत जाणवुं.
हवे ए ज अर्थने द्रढ करे छे.