अशरणानुप्रेक्षा ]
[ १७
एवं पश्यन् अपि अलु ग्रहभूतपिशाचयोगिनीजक्षम् ।
शरणं मन्यते मूढः सुगाढमिथ्यात्वभावात् ।।२७।।
अर्थः — ए प्रमाणे पूर्वोक्त प्रकारथी अशरणता प्रत्यक्ष देखवा छतां पण मूढ मनुष्य, तीव्र मिथ्यात्वभावथी सूर्यादि ग्रह, भूत, व्यंतर, पिशाच, जोगणी, चंडिकादिक अने मणिभद्रादिक यक्षोनुं शरण माने छे.
भावार्थः — आ प्राणी प्रत्यक्ष जाणे छे के मरणथी कोई पण रक्षण करवावाळुं नथी छतां ए, ग्रहादिकमां शरणपणुं कल्पे छे; ए बधुं तीव्र मिथ्यात्वना उदयनुं माहात्म्य छे.
हवे, मरण थाय छे ते आयुना क्षयथी ज थाय छे एम कहे छेः —
आउक्खएण मरणं आउं दाउं ण सक्कदे को वि ।
तम्हा देविंदो वि य मरणाउ ण रक्खदे को वि ।।२८।।
आयुःक्षयेण मरणं आयुः दातुं न शक्नोति कः अपि ।
तस्मात् देवेन्द्रः अपि च मरणात् न रक्षति कः अपि ।।२८।।
अर्थः — आयुकर्मना क्षयथी मरण थाय छे. वळी ए आयुकर्म कोईने कोई पण आपवा समर्थ नथी, माटे देवोनो इन्द्र पण मरणथी बचावी शकतो नथी.
भावार्थः — आयु पूर्ण थवाथी मरण थाय छे अने ए आयु कोई पण कोईने पण आपवा समर्थ नथी; तो पछी रक्षण करवावाळो कोण छे? ते विचारो.
हवे ए ज अर्थने द्रढ करे छेः —
अप्पाणं पि चवंतं जइ सक्कदि रक्खिदुं सुरिंदो वि ।
तो किं छंडदि सग्गं सव्वुत्तमभोयसंजुत्तं ।।२९।।
आत्मानं अपि च्यवन्तं यदि शक्नोति रक्षितुं सुरेन्द्रः अपि ।
तत् किं त्यजति स्वर्गं सर्वोत्तमभोगसंयुक्तम् ।।२९।।