भावार्थः — एवां दुःखो सागरोपम (काळ) सुधी सहन करे छेतो पण आयुष्य पूर्ण कर्या विना त्यांथी नीकळवुं बनतुं नथी.
हवे तिर्यंचगतिनां दुःखोने साडाचार गाथाओ द्वारा कहे छेः —
❈ तिर्यंचगतिनां दुःखो ❈
तत्तो णीसरिदूणं जायदि तिरिएसु बहुवियप्पेसु ।
तत्थ वि पावदि दुःखं गब्भे वि य छेयणादीयं ।।४०।।
ततः निःसृत्य जायते तिर्यक्षु बहुविकल्पेषु ।
तत्र अपि प्राप्नोति दुःखं गर्भे अपि च छेदनादिकम् ।।४०।।
अर्थः — ए नरकमांथी नीकळीने अनेक प्रकारना भेदोवाळी जेतिर्यंचगति तेमां (जीव) उत्पन्न थाय छे; त्यां पण गर्भमां ते दुःख पामे छे. ‘अपि’ शब्दथी सम्मूर्छन थई छेदनादिकनां दुःख पामे छे.
तिरिएहिं खज्जमाणो दुट्ठमणुस्सेहिं हण्णमाणो वि ।
सव्वत्थ वि संतट्ठो भयदुक्खं विसहदे भीमं ।।४१।।
तिर्यग्भिः खाद्यमानः दुष्टमनुष्यैः हन्यमानः अपि ।
सर्वत्र अपि संत्रस्तः भयदुःखं विषहते भीमम् ।।४१।।
अर्थः — ए तिर्यंचगतिमां जीव, सिंह – वाघ आदि वडे भक्षणथतो तथा दुष्ट मनुष्य (म्लेच्छ, पारधी, माछीमार आदि) वडे मार्यो जतो थको सर्व ठेकाणे त्रासयुक्त बनी रौद्र – भयानक दुःखोने अतिशयसहन करे छे.