संसारानुप्रेक्षा ]
[ ४१
एक भावपरावर्तन थाय. एवां अनंत भावपरावर्तन आ जीव भोगवतो आव्यो छे.
हवे ए पांच परावर्तनना कथनने संकोचे छेः —
एवं अणाइकालं पंचपयारे भमेइ संसारे ।
णाणादुक्खणिहाणे जीवो मिच्छत्तदोसेण ।।७२।।
एवं अनादिकालं पञ्चप्रकारे भ्रमति संसारे ।
नानादुःखनिधाने जीवः मिथ्यात्वदोषेण ।।७२।।
अर्थः — ए प्रमाणे पंचपरावर्तनरूप संसारमां आ जीव अनादिकाळथी मिथ्यात्वदोष वडे भमे छे. केवो छे संसार? अनेक प्रकारनां दुःखोनुं निधान (खजानो) छे.
हवे एवा संसारथी छूटवानो उपदेश करे छेः —
इय संसारं जाणिय मोहं सव्वायरेण चइऊणं ।
तं झायह ससहावं संसरणं जेण णासेइ ।।७३।।
इति संसारं ज्ञात्वा मोहं सर्वादरेण त्यक्त्वा ।
तं ध्यायत स्वस्वभावं संसरणं येन नश्यति ।।७३।।
अर्थः — उपर कह्या प्रमाणे आ संसारने जाणी, सर्व प्रकारे उद्यम करी, मोहने छोडी हे भव्यात्मा! तुं ए आत्मस्वभावनुं ध्यान कर के जेथी संसारपरिभ्रमणनो नाश थाय.
(दोहरा)
पंचपरावर्तनमयी, दुःखरूप संसार;
मिथ्याकर्म उदय थकी, भरमे जीव अपार.
मिथ्याकर्म उदय थकी, भरमे जीव अपार.
इति संसारानुप्रेक्षा समाप्त.
q