४८ ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा
पण पाम्यो न होय एम मानतो थको तेने आदरे छे – सेवे छे, पण ते महान अज्ञान छे.
हवे आ देहथी जे विरक्त थाय छे तेने अशुचिभावना सफल छे एम कहे छेः —
जो परदेहविरत्तो णियदेहे ण य करेदि अणुरायं ।
अप्पसरूवि सुरत्तो असुइत्ते भावणा तस्स ।।८७।।
यः परदेहविरक्तः निजदेहे न च करोति अनुरागम् ।
आत्मस्वरूपे सुरक्तः अशुचित्वे भावना तस्य ।।८७।।
अर्थः — जे भव्य, परदेह जे स्त्री आदिना देह तेनाथी विरक्त थतो थको निज देहमां पण अनुराग करतो नथी अने आत्मस्वरूपमां ध्यान वडे लीन रहे छे तेने अशुचिभावना सार्थक थाय छे.
भावार्थः — केवळ विचारमात्रथी ज भावना प्रधान (साची) नथी, परन्तु देहने अशुचिरूप विचारवाथी जेने वैराग्य प्रगट थाय तेने भावना सत्यार्थ कहेवाय छे.
(दोहरो)
स्वपर देहकुं अशुचि लखी, तजै तास अनुराग;
ताके साची भावना, सो कहीए महाभाग्य.
ताके साची भावना, सो कहीए महाभाग्य.
इति अशुचित्वानुप्रेक्षा समाप्त.