-शुक्लध्यान पूर्वक लीन थवुं तेने हे भव्य! तुं उत्तम चारित्र जाण!
हवे कहे छे के — आ प्रमाणे संवरने जे आचरतो नथी ते
संसारमां भमे छेः —
एदे संवरहेदू वियारमाणो वि जो ण आयरइ ।
सो भमइ चिरं कालं संसारे दुक्खसंतत्तो ।।१००।।
एतान् संवरहेतून् विचारयन् अपि यः न आचरति ।
सः भ्रमति चिरं कालं संसारे दुःखसन्तप्तः ।।१००।।
अर्थः — जे पुरुष उपर प्रमाणे संवरनां कारणोने विचारतो छतो
पण तेने आचरतो नथी ते दुःखोथी तप्तायमान थतो थको घणा काळ
सुधी संसारमां भ्रमण करे छे.
हवे कहे छे के केवा पुरुषने संवर थाय छेः —
जो पुण विसयविरत्तो अप्पाणं सव्वदा वि संवरइ ।
मणहरविसएहिंतो तस्स फु डं संवरो होदि ।।१०१।।
यः पुनः विषयविरक्तः आत्मानं सर्वदा अपि संवृणोति ।
मनोहरविषयेभ्यः तस्य स्फु टं संवरः भवति ।।१०१।।
अर्थः — जे मुनि इन्द्रियोना विषयोथी विरक्त थयो थको मनने
प्यारा जे विषयो तेमनाथी आत्माने सदाय निश्चयथी संवररूप करे छे
तेने प्रगटपणे संवर थाय छे.
भावार्थः — मनने इन्द्रिय-विषयोथी रोकी, पोताना शुद्ध स्वरूपमां
रमाडे तेने संवर थाय छे.
(दोहरो)
गुप्ति समिति वृष भावना, जयन परीषहकार;
चारित धारे संग तजी, सो मुनि संवरधार.
इति संवरानुप्रेक्षा समाप्त.
संवरानुप्रेक्षा ]
[ ५५