थतां उदय पामी रस आपी खरी जाय तेने तो सविपाकनिर्जरा कहीए
छीए. आ निर्जरा तो सघळा जीवोने थाय छे. तथा तप वडे कर्मो
अपूर्ण स्थितिए पण परिपक्व थई खरी जाय तेने अविपाकनिर्जरा
कहीए छीए अने ते व्रतधारीने थाय छे.
हवे निर्जरानी वृद्धि शाथी थाय छे ते कहे छेः —
उवसमभावतवाणं जह जह वड्ढी हवेइ साहूणं ।
तहं तह णिज्जर वड्ढी विसेसदो धम्मसुक्कादो ।।१०५।।
उपशमभावतपसां यथा यथा वृद्धिः भवति साधोः ।
तथा तथा निर्जरावृद्धिः विशेषतः धर्मशुक्लाभ्याम् ।।१०५।।
अर्थः — मुनिजनोने जेम जेम उपशमभाव तथा तपनी वृद्धि
थाय छे तेम तेम निर्जरानी पण वृद्धि थाय छे. वळी धर्मध्यान अने
शुक्लध्यानथी तो विशेष वृद्धि थाय छे.
हवे ए वृद्धिनां स्थान कहे छेः —
मिच्छादो सद्दिट्ठी असंखगुणकम्मणिज्जरा होदि ।
तत्तो अणुवयधारी तत्तो य महव्वई णाणी ।।१०६।।
पढमकसायचउण्हं विजोजओ तह य खवयसीलो य ।
दंसणमोहतियस्स य तत्तो उवसमगचत्तारि ।।१०७।।
खवगो य खीणमोहो सजोइणाहो तहा अजोईया ।
एदे उवरिं उवरिं असंखगुणकम्मणिज्जरया ।।१०८।।
मिथ्यात्वतः सद्दृष्टिः असंख्यगुणकर्मनिर्जरो भवति ।
ततः अणुव्रतधारी ततः च महाव्रती ज्ञानी ।।१०६।।
प्रथमकषायचतुर्णां वियोजकः तथा च क्षपकशीलः च ।
दर्शनमोहत्रिकस्य च ततः उपशमकचत्वारः ।।१०७।।
५८ ]
[ स्वामिकार्त्तिकेयानुप्रेक्षा