यः त्यजति मिष्टभोज्यं उपकरणं रागद्वेषसंजनकम् ।
वसतिं ममत्वहेतुकां त्यागगुणः सः भवेत् तस्य ।।४०१।।
artha — je muni miShTa bhojan chhoDe, rAg-dveShane upajAvavAvALAn
upakaraNono tyAg kare tathA mamatvanA kAraNarUp vasatikAno tyAg kare,
te munine (uttam) tyAgadharma hoy chhe.
bhAvArtha — sansAr-deh-bhoganA mamatvano tyAg to munine
pahelethI ja chhe; ahIn to je vastuonun kAm paDe chhe tene mukhya karIne
kahyun chhe. AhArathI kAm paDe chhe to tyAn saras – nIrasamAn mamatva karatA
nathI, pustak-pInchhI-kamanDal e dharmopakaraNomAn jemanAthI rAg tIvra vadhe
evAn na rAkhe, je gRuhasthajananA kAmamAn na Ave tathA koI moTI
vasati – rahevAnI jagyAthI kAm paDe to tyAn evI jagyAmAn na rahe ke
jenAthI mamatva Upaje. e pramANe (uttam) tyAgadharma kahyo.
have uttam Akinchanyadharmane kahe chhe —
तिविहेण जो विवज्जदि चेयणमियरं च सव्वहा संगं ।
लोयववहारविरदो णिग्गंथत्तं हवे तस्स ।।४०२।।
त्रिविधेन यः वर्जयति चेतनं इतरं च सर्वथा सङ्गम् ।
लोकव्यवहारविरतः निर्ग्रन्थत्वं भवेत् तस्य ।।४०२।।
artha — je muni man-vachan-kAy – kRut-kArit-anumodanA pUrvak
sarva chetan – achetan parigrahano sarvathA tyAg kare chhe – kevo thato thako?
lokavyavahArathI virakta thato thako tyAg kare chhe — te munine nirgranthapaNun
hoy chhe.
bhAvArtha — muni anya parigrah to chhoDe ja chhe, parantu
munipaNAmAn yogya evA chetan to shiShya-sangh tathA achetan pustak
-pInchhI-kamanDal – Adi dharmopakaraN ane AhAr – vasatikA – deh emanAthI
sarvathA mamatva tyAg kare. evo vichAr kare ke ‘hun to ek AtmA ja
dharmAnuprekShA ]
[ 229